مقر باشگاه حرفه ای بسکتبال بوستون سلتیکس در شهر بوستون از ایالت ماساچوست ایالات متحده است. این تیم یکی از پر افتخار ترین برندهای بسکتبال تاریخ محسوب می شود. بین سال های ۱۹۵۷ تا ۱۹۶۹ و از ۱۳ عنوان قهرمانی رقابت های NBA ، ۱۱ عنوان به این تیم رسیده است.در مجموع این تیم ۱۷ بار به عنوان قهرمانی بسکتبال NBA دست یافته است.
پیش‌بینی مسابقات بسکتبال NBA در سایت بتکارت
تاریخچه باشگاه بوستون سلتیکس
این تیم که در سال ۱۹۴۶ و توسط والتر براون تاسیس شد، یکی از اعضای اصلی هیئت مدیره مجمع بسکتبال آمریکا (BAA) بود، مجمعی که پیش از NBA (که در سال ۱۹۴۹ پایه گذاری شد) فعالیت می کرد. در زمان تاسیس باشگاه، والتر براون مالک بوستون گاردن نیز محسوب می شد که باشگاه بوستون سلتیکس نیز تا پیش از نقل مکان به سالن جدید خود (TD Garden) در فصل ۹۶-۱۹۹۵ در این سالن دیدارهای خانگی خود را برگزار می کرد. باشگاه بوستون سلتیکس در هر ۴ فصل ابتدایی فعالیت حرفه ای خود ناموفق بود تا اینکه در سال ۱۹۵۰، رد آورباخ به عنوان سرمربی این تیم برگزیده شد.
دوران سلطه سلتیکس در اواسط دهه ۱۹۵۰ و تحت هدایت آورباخ آغاز شد که بعدها به مقام مدیر و در نهایت ریاست باشگاه نیز نائل شد. اولین قهرمانی این تیم در فصل ۱۹۵۶/۵۷ و با غلبه بر سنت لوییس هاوکس در یک سری دیدارهای فینال نزدیک به دست آمد. این تیم بین فصل های ۱۹۵۸/۵۹ تا ۱۹۶۵/۶۶، ۸ بار پیاپی به عنوان قهرمانی رقابت های NBA دست یافت که رکوردی در بین ۴ تیم بزرگ آمریکا محسوب می شود. پس از آن نیز در فصل های ۱۹۶۷/۶۸ و ۱۹۶۸/۶۹ عنوان قهرمانی به این تیم رسید. از جمله ستارگان سلتیکس در این دوره می توان به نام هایی بزرگی همچون فرانک رمزی، اد مکوالی، بیل شارمن، باب کوزی (جادوگر حمل توپ)، تام هینسون، بیل راسل (با ارزش ترین بازیکن مسابقات در 5 فصل) و بعدها نیز سم جونز، کِی سی جونز و جان هاولیچک اشاره کرد.
اوج گیری باشگاه بوستون سلتیکس با افزایش و تعدد شبکه های تلویزیونی در ایالات متحده همزمان شد و به این تیم و بازیکنانش کمک کرد خود را به عنوان چهره هایی بزرگ و الگو در ورزش کشور معرفی کنند. در کنار تصاویری که از قهرمانی های پیاپی سلتیکس در آن روزگار به یادگار مانده، رکورد استثنایی ۴۰ ریباند راسل توایس در دو دیدار از فینال های بسکتبال نیز در اذهان دوستداران این ورزش ماندگار شده است. رقابت بین راسل که بین سال های ۱۹۶۶ تا ۱۹۶۹ به عنوان مربی-بازیکن در سلتیک فعالیت می کرد در مقابل ویلت چمبرلین (در تیم فیلادلفیا و سپس به همراه لس آنجلس لیکرز) در دیدارهای پلی آف NBA، در آن سال ها خاطرات جذابی را برای دوست داران این ورزش خلق کرده است.
در تیمی که تحت رهبری هینسون در سال های ۱۹۷۴ و ۱۹۷۶ موفق به کسب قهرمانی شد، هاولیچک همچنان یکی از بازیکنان کلیدی محسوب می شد و در کنار او بازیکنان دیگری نظیر دیو کاونز، پل سیلاس و جوجو وایت نیز حضور داشتند. در جریان قهرمانی سال ۱۹۷۶ سلتیکس، یکی از دراماتیک ترین پیروزی های این تیم در بازی پنجم در مقابل فینیکس سانز به دست آمد. در سال ۱۹۷۸ ایرو لِوین، مالک سلتیکس قصد داشت تیم را به زادگاه خود کالیفرنیا انتقال دهد که با مخالفت NBA مواجه شد و پس از آن، حق مالکیت این تیم با جان براون، مالک باشگاه بوفالو بریوز جابجا شد. همان سال باشگاه بوستون سلتیکس موفق شد لری بِرد، یکی از برترین بازیکنان تاریخ بسکتبال کشور – و احتمالا محبوب ترین بازیکن تمام ادوار باشگاه سلتیکس – را به خدمت گیرد.
با هیجانات ناشی از تقابل های دو تیم لیکرز – تحت هدایت مجیک جانسون – و سلتیک – با رهبری و حضور لری برد، رابرت پریش، کوین مک هیل و دنیس جانسون- محبوبیت رقابت های بسکتبال NBA دو چندان شد و سلتیکس توانست در دهه ۱۹۸۰، ۵ بار به فینال راه یابد که نتیجه آن قهرمانی در سال های ۱۹۸۱، ۱۹۸۴ و ۱۹۸۶ بود.
بزرگترین بازگشت در تاریخ بسکتبال NBA
در اواسط دهه ۱۹۹۰، سلتیک طولانی ترین دوران بدون جام خود را از ابتدای تاسیس باشگاه تجربه کرد. برای ۶ فصل متوالی که از فصل ۱۹۵۵/۹۶ آغاز شد، آن ها اغلب در دور های ابتدایی رقابت های انتهای فصل (Post season) شکست می خوردند. این رویه در فصل ۲۰۰۷/۰۸ و زمانی که سلتیکس توانست بزرگترین بازگشت را در تاریخ NBA رقم بزند، تغییر کرد. آن فصل و پس از اضافه شدن کوین گارنت و ری آلن به ترکیب و در کنار حضور ستاره تیم یعنی پل پیرس، این تیم موفق شد بهترین رکورد تاریخ بسکتبال NBA را به نام خود ثبت کرده و به ۴۲ پیروزی دست یابد. آن ها به فینال رقابت های راه یافتند که در آنجا موفق شدند برای نهمین بار حریف خود لیکرز را شکست داده و به هفدهمین عنوان قهرمانی تاریخ خود دست یابند. این دو تیم در فصل ۲۰۰۹/۱۰ نیز مجددا در کنفرانس های خود قهرمان شده و دوباره رو در روی یکدیگر قرار گرفتند که این بار، لیکرز موفق شد با کسب پیروزی در ۷ تقابل، عنوان قهرمانی را به خود اختصاص دهد.
دوران بدون جام
همچنان که ترکیب ستارگان سلتیکس به لحاظ سنی پیر تر می شد، موفقیت های تیمی آن ها نیز رفته رفته کاهش یافت. آلن در سال ۲۰۱۲ به عنوان بازیکن آزاد از این تیم جدا شد و پس از رقابت های ۲۰۱۲/۱۳ و با هدف بازسازی تیم با تمرکز بر جوانان، گارنت و پیرس نیز به تیم های دیگر فروخته شدند. این فرآیند بسیار زودتر از چیزی که همگان انتظار داشتند نتیجه داد و سلتیک در فصل ۲۰۱۴/۱۵ دوباره به رقابت های پلی آف راه یافت. در آن فصل ایزایاه توماس به ترکیب تیم اضافه شد و با تبدیل شدن به ستاره تیم، باعث شد بهترین رکورد کنفرانس شرق در فصل ۲۰۱۶/۱۷ در اختیار این تیم قرار گیرد. در این فصل، سلتیکس به فینال کنفرانس شرق رسید که در آنجا با نتیجه ۴-۱ مقابل کلیولند مغلوب شد. سلتیکس برای خرید کایری اروینگ و گوردون هیوارد، توماس و چند ستاره جوان خود را به تیم های دیگر فروخت. هر دو بازیکن تازه وارد باشگاه در جریان دیدارهای معمول فصل با مصدومیت هایی دست به گریبان بودند؛ اما دیگر جوانان باشگاه این مشکل را جبران کرده و دومین رکورد تیم در رقابت های کنفرانس شرق را رقم زدند. این تیم در نهایت در هفت دیدار فینال مغلوب کلیولند کاوالیرز شد. در طی فصل ۲۰۱۸/۱۹ نیز بوستون تیم خوبی را روانه مسابقات کرد اما آن ها در دور دوم بازی های پلی آف، از دور مسابقات کنار رفتند.
