از زمان تاسیس در سال ۱۸۹۲، نام لیورپول با افتخار و شهرت آمیخته شده است. در هر دو عرصه داخلی و بین المللی تیم لیورپول پر افتخارترین باشگاه بریتانیایی محسوب می شود؛ ۱۸ قهرمانی در لیگ، ۸ لیگ کاپ، ۷ جام حذفی، ۵ جام قهرمانی باشگاه های اروپا (و لیگ قهرمانان) و ۳ جام یوفا، افتخارات این تیم انگلیسی است. این تیم یکی از محبوب ترین باشگاه هیا فوتبال جهان است که در حداقل ۵۰ کشور مختلف، بیش از ۲۰۰ گروه و باشگاه هواداری دارد. با این حال، پیشینه بی نظیر این تیم با دو فاجعه در دو ورزشگاه نیز در آمیخته است: حادثه هیلزبرو و هیسل.
پیشبینی مسابقات لیگ قهرمانان اروپا در سایت بتکارت
تاریخچه تیم لیورپول
پس از نقل مکان کردن اورتون به گودیسون پارک در سال ۱۸۹۲، جان هولدینگ، مالک وقت این باشگاه با ورزشگاه خالی آنفیلد مواجه شد که دیگر قرار نبود تیمی در آن بازی کند. مالکیت این ورزشگاه نیز در اختیار هولدینگ بود. هولدینگ که مرد عمل بود، به سرعت چاره ای برای حل این مساله اندیشید و آن، تاسیس باشگاه خودش با نام لیورپول بود.
این تیم در سال ۱۸۹۳ به عضویت اتحادیه در آمد و پس از یک فصل بازی در دسته دوم به رقابت های دسته اول صعود کرد. در همان سال های ابتدایی لیورپول موفق شد با قهرمانی در رقابت های لیگ در سال های ۱۹۰۱، ۱۹۰۶، ۱۹۲۲ و ۱۹۲۳ نام خود را به عنوان یکی از تیم های بزرگ فوتبال انگلستان مطرح کند.
تمام لوگوهای تیم لیورپول از تاریخ احداث
عصر بیل شنکلی
لیورپول که در همان سال ها نیز به باشگاه محبوبی تبدیل شده بود، پس از جنگ جهانی دوم نتوانست شرایط با ثباتی را تجربه کند. پس از کسب چهارمین قهرمانی لیگ در سال ۱۹۴۷، باشگاه وارد دوران افت خود شد که نتیجه آن سقوط به دسته پایین تر در سال ۱۹۵۴ بود. با این وجود و پس از انتصاب بیل شنکلی به عنوان مربی در این باشگاه، شرایط لیورپول رو به بهبودی نهاد. اولین خواسته شنکلی در مقام مربی، فروش تمامی بازیکنان تیم اول باشگاه بود! او سپس کاربری انباری باشگاه را تغییر داد و بوت روم (Boot Room) معروف لیورپول را در آنجا ایجاد کرد که در ۳ دهه بعد از آن از آنجا به عنوان اتاق مخفی جلسات مربیان لیورپول مورد استفاده قرار می گرفت.
شیوه ها و سبک غیر مستقیم مورد استفاده توسط شنکلی خیلی زود نتیجه داد. لیورپول موفق شد پس از بازگشت مجدد به دسته اول در سال ۱۹۶۲، دو سال بعد به مقام قهرمانی لیگ برسد. در سال های باقی مانده حضور شنکلی بر روی نیمکت لیورپول، این تیم دو بار دیگر قهرمان لیگ شد (۱۹۶۶ و ۱۹۷۳)، دو بار جام حذفی را برد (۱۹۶۵ و ۱۹۷۴) و اولین قهرمانی اروپایی آن ها نیز در سال ۱۹۷۳ و در رقابت های جام یوفا به دست آمد. در سال ۱۹۷۴، بیل شنکلی به این بهانه که نیاز به استراحت دارد، از شغل خود استعفا داد و زمام امور را بر روی نیمکت، به دستیار خود باب پیزلی واگذار کرد.
اضافه شدن عناوین بیشتر به کلکسیون افتخارات باشگاه
این تغییر و تحولات در کادر مربیگری نیز مانع درخشش لیورپول نشد. این تیم تحت رهبری پیزلی به تیمی با ثبات تبدیل شده بود: در طی ۹ سال مربیگری پیزلی، لیورپول در عرصه داخلی ۶ قهرمانی در لیگ و سه قهرمانی در لیگ کاپ کسب کرد. درخشش اروپایی آن ها نیز در این دوره ادامه یافت؛ لیورپول موفق شد بین سال های ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۱، سه قهرمانی در جام باشگاه های اروپا و یک قهرمانی در جام یوفا به کلکسیون جام های خود اضافه کند. با بازنشستگی پیزلی در سال ۱۹۸۳، دستیار او جو فاگان عهده دار هدایت تیم شد که او نیز با کسب سه گانه در همان فصل اول، روند موفقیت آمیز باشگاه را ادامه داد.
تراژدی هیسل و حادثه هیلزبرو
در سال ۱۹۸۵ و در فینال جام باشگاه های اروپا، لیورپول در مقابل یوونتوس قرار گرفت. متاسفانه امروزه از این دیدار بیشتر به خاطر حادثه فاجعه باری که در آن رخ داد یاد می شود؛ در جریان این دیدار، چند تماشاگر اغتشاش گر باعث فرو ریختن یکی از دیواره های حائل در ورزشگاه شدند که در اثر آن، ۳۹ نفر جان خود را از دست دادند. پس از اینکه در این ماجرا، هواداران لیورپولی مقصر شناخته شدند، تمامی تیم های انگلیسی برای پنج سال از حضور در همه رقابت های اروپایی محروم شدند.
در طی سال های محرومیت، لیورپول توان و تمرکز خود را به رقابت های داخلی معطوف کرد. اما پس از کسب دو قهرمانی در لیگ در سال های ۱۹۸۶ و ۱۹۸۸ و یک قهرمانی در جام حذفی در سال ۱۹۸۵، فاجعه ای دیگر رخ داد. در سال ۱۹۸۹ و در دیدار نیمه نهایی جام حذفی بین تیم های لیورپول و ناتینگهام فارست، تنها ۶ دقیقه از آغاز مسابقه گذشته بود که به دلیل ازدحام و فشار جمعیت در ورزشگاه، ۹۴ تماشاگر بازی جان خود را از دست دادند. تا به امروز، از حادثه هیلزبرو به عنوان بدترین اتفاق فوتبالی در انگلستان یاد می شود.
لیورپول پس از کسب نهمین عنوان قهرمانی لیگ در سال ۱۹۹۰، وارد دوران سقوط خود شد. تنها دو قهرمانی در جام حذفی و چند رتبه نه چندان خوب در لیگ در دهه ۱۹۹۰ و اوایل دهه ۲۰۰۰ حاصل کار این تیم در سال های مذکور بوده است که نشان می دهد ستاره بخت لیورپول رو به افول است. با این وجود، آن ها در سال ۲۰۰۵ نشان دادند که هنوز هم رگه هایی از تعصب و سختکوشی لیورپولی در روح آن ها جریان دارد. لیورپول در آن سال به فینال لیگ قهرمانان اروپا رسید و توانست نتیجه ۳ بر ۰ باخته مقابل میلان را جبران کرده و در نهایت با برتری مقابل حریف ایتالیایی در ضربات پنالتی، پنجمین قهرمانی خود را در معتبرترین رقابت های باشگاهی فوتبال اروپا و جهان جشن بگیرد.
اما در ادامه مشخص شد که این قهرمانی آخرین افتخار آن ها در رقابت های معتبر تا به امروز بوده است؛ لیورپول در طی دوره ۱۰ ساله پس از آن قهرمانی رویایی، هیچگاه در قامت یک مدعی ظاهر نشد و دو قهرمانی در جام حذفی و یک نایب قهرمانی در لیگ، تنها دستاورد این تیم در سال های مذکور بوده است.
در سال های اخیر اما شرایط این تیم رو به بهبودی بوده است. اضافه شدن یورگن کلوپ به تیم به عنوان سرمربی باعث شده که این تیم آرام آرام خود را بالا کشیده و دوباره در قامت یک مدعی در رقابت های لیگ و مسابقات اروپایی ظاهر شود. آن ها فصل ۲۰۱۷/۱۸ را با نایب قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا به پایان رساندند و امیدوارند با پیروزی مقابل تاتنهام در فینال تمام انگلیسی فصل جاری این رقابت ها، کار نیمه تمام فصل گذشته خود را به نحو احسن به پایان برسانند. در رقابت های لیگ نیز همه چیز به هفته پایانی کشیده شده است و شاگردان کلوپ امیدوارند با امتیاز از دست دادن منچسترسیتی در خانه برایتون در هفته سی و هشتم، با پیروزی مقابل ولورهمپتون در آنفیلد جشن قهرمانی برپا کنند.