فیلیپو اینزاگی با نام مستعار پیپو، ۹ آگوست ۱۹۷۳ در شهر پیاچنزا ایتالیا به دنیا آمد. پدرش گیانکارلو و مادرش مارینا نام دارند. او برادر بزرگتر سیمونه اینزاگی، فوتبالیست حرفه‌ای تیم‌هایی چون پیاچنزا، لاتزیو و رم است. در این مطلب با زندگینامه فلیپو اینزاگی آشنا خواهید شد.
زندگینامه فلیپو اینزاگی ؛ بااراده، متعصب و با اخلاق
فیلیپو و سیمونه دوران کودکی خود را با عشق به فوتبال طی کردند. مارکو فن باستن و پائولو روسی از بازیکن فوتبال مورد علاقه وی در دوران کودکی او بودند. او در تیم‌های مختلف ایتالیا بازی کرد و به یک فوتبالیست حرفه‌ای شد.
وی توانست با حضور در تیم‌های آ.ث.میلان و یوونتوس و تیم ملی ایتالیا سرمایه‌ای بالغ بر ۵۵ میلیون دلار به دست آورد. وی دوست صمیمی دیوید بکهام است و با پائولو مالدینی همکاری می‌کند. اینزاگی با ۷۰ گل، بعد از رائول، کریستیانو رونالدو و لیونل مسی چهارمین گلزن برتر رقابت‌های لیگ قهرمانان اروپا به‌شمار می‌آید. او در ۲۴ جولای ۲۰۱۲ از دنیای فوتبال خداحافظی کرد و اعلام بازنشستگی نمود. وی هم‌اکنون سرمربی تیم لاتزیو می‌باشد.
عرصه باشگاهی
دوران نخست فوتبال اینزاگی
در سال ۱۹۹۳، فیلیپو به تیم هلاس ورونا در لیگ دسته دو پیوست و توانست در ۳۶ بازی ۱۳ گل به‌ثمر برساند. سپس به تیم پیاچنزا ملحق شد و در ۳۷ بازی خود برای این تیم ۱۵بار گلزنی کرد. او در سال ۱۹۹۵ به تیم پارما منتقل شد ولی در ۱۵ بازی وی تنها توانست دو بار گلزنی کند که یکی از این دو گل را در برابر تیم سابقش پیاچنزا به‌ثمر رساند. او دوگل دیگر را در رقابت‌های اروپایی برای تیم پارما وارد دروازه کرد. فصل ۱۹۹۶-۱۹۹۷ به باشگاه آتلانتا پیوست و فیلیپو اینزاگی با ۲۴ گل زده، در صدر جدول گلزنان سری‌آ قرار گرفت. اینزاگی در این فصل از سوی فدراسیون فوتبال جوانان ایتالیا موفق به دریافت جایزه بهترین فونتبالیست جوان ایتالیا شد. او در مجموع در تیم آتلانتا در ۳۳ بازی توانست ۲۴ بار گلزنی کند.
یوونتوس
اینزاگی در سال ۱۹۹۷ با ۲۳میلیون لیر ایتالیا به باشگاه یوونتوس پیوست. وی به همراه دل پیرو و زین‌الدین زیدان، یک گروه سه نفره ایجاد کردند و چهار فصل پیاپی تحت سرپرستی مارچلو لیپی و بعد از او، کارلو آنچلوتی به میدان رفتند. در زمان حضور او در تیم یوونتوس، اینزاگی توانست برای این تیم یکبار برابر دینامو کیف و یک بار مقابل هامبورگ در لیگ قهرمانان اروپا هتریک کند. در اولین فصل حضورش در یوونتوس، در مسابقات سوپر جام ایتالیا۱۹۹۷، این تیم با دو گل اینزاگی توانست تیم ویچنزا را ۳-۰ شکست دهد. در فصل ۱۹۹۷-۱۹۹۸ تیم یووه برنده اسکودتو شد و به فینال لیگ قهرمانان اروپا راه یافت.
در فصل ۱۹۹۸-۱۹۹۹، موفقیت چندانی برای یوونتوس به دست نیاوردند. او در مجموع تمام رقابت‌ها توانست ۲۰ گل به‌ثمر برساند. او۶گل در مسابقات لیگ قهرمانان اروپا به‌ثمر رساند و به نیمه نهایی رسیدند ولی از منچستر شکست خوردند و از دور رقابت‌ها حذف شدند. اینزاگی به تیم یوونتوس کمک کرد تا بتواند قهرمانی رقابت‌های اینتر توتو ۱۹۹۹ را به‌دست آورد و جواز حضور در رقابت‌های لیگ اروپا را کسب نماید.
در فصل ۱۹۹۹-۲۰۰۰، اینزاگی ۱۵گل در سری‌آ به‌ثمر رساند و نایب قهرمان شد. فصل بعد، او ۱۱بار گلزنی کرد و برای دومین بار پیاپی به نایب قهرمانی رسید. در جام قهرمانان اروپا ۲۰۰۰-۲۰۰۱، ۵ گل به ثمر رساند و توانست بار دیگر در برابر تیم هامبورگ هتریک کند. او با ۱۶ گل زده، در سه فصل متمادی صدر نشین جدول گلزنان شد.
میلان
اینزاگی در ۲ جولای ۲۰۰۱ قراردادی را با تیم میلان امضاء کرد. طبق این قرارداد او می‌بایست یا با ۷۰ میلیون لیر ایتالیا و یا ۴۵میلیون لیر بعلاوه کریستین زنونی به این تیم ملحق می‌شد. هر چند که اینزاگی نیمی از فصل را به دلیل مصدومیت زانو از دست داده بود ولی پس از بازگشت، توانست در کنار شفچنکو به دوران اوج خود بازگردد. اینزاگی به همراه تیم میلان در فصل ۲۰۰۲-۲۰۰۳ قهرمانی جام حذفی ایتالیا و لیگ قهرمانان اروپا را به دست آورد. در سال ۲۰۰۳ قهرمانی سوپر جام اروپا را با شکست ۱-۰ پورتو در فینال از آن خود کرد و در سال ۲۰۰۴ قهرمان سوپر جام ایتالیا شد و لاتزیو را ۳-۰ در فینال مغلوب کرد. قهرمانی اسکودتو در فصل ۲۰۰۳-۲۰۰۴ نیز از آن میلان شد. فیلیپو اینزاگی در رقابت‌های لیگ قهرمانان اروپا ۲۰۰۲-۲۰۰۳، برای سومین بار در مرحله گروهی مقابل تیم لاکرونیا هتریک کرد. در مرحله یک چهارم نهایی در برابر تیم آژاکس گل سرنوشت سازی را وارد دروازه کرد و در مجموع بازی‌های اروپایی توانست ۱۲بار گلزنی کند. او در نوامبر ۲۰۰۴ قرارداد خود را با تیم میلان تمدید کرد.
او در فصل ۲۰۰۵- ۲۰۰۶ ، در ۲۲ بازی سری‌آ، ۱۲ بار گلزنی کرد و در ۵ بازی از رقابت‌های لیگ قهرمانان اروپا، ۴ گل به ثمر رساند.
در اوایل فصل ۲۰۰۷-۲۰۰۸ میلان در رقابت‌های سوپر جام به مصاف سویا رفت و ۳-۱ این تیم را مغلوب کرد. در ۲۴ فوریه ۲۰۰۸، اینزاگی در تیم میلان گل پیروزی مقابل پالرمو را وارد دروازه کرد و ۲-۱ این تیم شکست خورد. این اولین گل اینزاگی در این فصل سری‌آ بود. بعد از آن، اینزاگی ۱۰ گل دیگر به‌ثمر رساند و آخرین گل خود را به اودینزه زد. در نوامبر ۲۰۰۸، اینزاگی قرارداد خود را تا سال ۲۰۱۰ با تیم میلان تمدید کرد.
در ۸ مارچ ۲۰۰۹، او اولین هتریک خود را برای تیم میلان در برابر آتلاتنا به‌ثمر رساند و ۳-۰ پیروز میدان شدند. وی ۳۰۰مین گل حرفه‌ای خود را در پیروزی ۵-۱ مقابل سیه‌نا وارد دروازه کرد. دومین هتریک حرفه‌ای خود را برابر تورینو انجام داد و لقب “سوپر پیپو” را گرفت. اینزاگی با ۱۰ بار هتریک در سری‌آ در صدر قرار گرفت. جوزپ سینوری ۹ بار، هرنان کرسپو ۸ بار، روبرتو باجو، مارکو فن باستن، آبل بالبو، وینچنزو مونتلا ۷ بار و دیوید ترزگه ۶ بار توانسته بودند که در سری‌آ هتریک نمایند.
اینزاگی تا جون ۲۰۱۰ با تیم میلان قرارداد داشت، ۲۱ جون ۲۰۱۰، او پیشنهاد داد تا قراردادش را تا یک سال دیگر تمدید نماید. ۳ نوامبر ۲۰۱۰ و در مرحله گروهی رقابت های لیگ قهرمانان اروپا ۲۰۱۰-۲۰۱۱، تیم میلان برابر رئال مادرید قرار گرفت و در نیمه دوم این بازی، اینزاگی به میدان رفت و با گل زیبای خود میلان را برتری ۲-۱ رساند. در دقیقه ۹۴ بازی گل مساوی رئال مادرید توسط لئون به‌ثمر رسید. اینزاگی با ۷۰ گل زده در تمام رقابت‌های اروپایی در صدر جدول گلزنان این مسابقات قرار گرفت. وی بعد از رایان گیگز بازیکن تیم منچستر یونایتد، با ۳۷ سال و ۸۵ روز به عنوان مسن ترین بازیکن رقابت‌های لیگ قهرماتان اروپا شناخته شد. با دو گلی که در بازی آخر به ثمر رساند توانست رکورد مارکو فن باستن اسطوره فوتبال مورد علاقه خود را بشکند و با ۱۲۵ گل در صدر جدول گلزنان قرار گیرد.
در ۱۰ نوامبر ۲۰۱۰، در بازی مقابل پالرمو به شدت آسیب دید. طبق بیانیه‌ای که در وبسایت رسمی باشگاه میلان منتشر شد، این باشگاه آسیب دیدگی زانوی اینزاگی را بسیار جدی توصیف نمود. به نظر می‌آمد که او قادر به بازی در ادامه فصل نیست. با توجه به سن وی، احتمال اینکه با این آسیب دیدگی او برای همیشه از دنیای فوتبال خداحافظی کند افزایش می‌یافت. ولی اینزاگی روحیه خود را حفظ می‌کرد و مثبت نگر بود. در ۷ می ۲۰۱۱ و در حالیکه او دوران نقاهت را طی می‌کرد، میلان توانست قهرمانی سری‌آ را در فصل ۲۰۲۰-۲۰۱۱ به دست آورد. پس از گذشت ۶ ماه، او در ۱۴ می از کمند مصدومیت رها شد و در مقابل تیم کالیاری به میدان رفت. میلان در این دیدار توانست ۴-۱ تیم کالیاری را شکست دهد. اینزاگی قرارداد خود را تا جون ۲۰۱۲ با میلان تمدید کرد.
درست همانند آندره پیرلو بازیکن این تیم در سال ۲۰۱۱، میلان تصمیم گرفت که قرارداد چند بازیکن قدیمی خود را در پایان فصل تمدید نکند و اینزاگی یکی از این بازیکنان بود. گتوزو، سیدورف، نستا و زامبروتا دیگر بازیکنانی بودند که تیم میلان تمایلی برای تمدید قرارداد با آنها نداشت. در ۱۳ می ۲۰۱۲، او آخرین بازی خود را برای میلان در برابر نوارا انجام داد و با به‌ثمر رساندن گل پیروزی، عملکرد بسیار خوبی را از خودبه جای گذاشت و باعث خوشحالی زیاد هواداران شد. در ۲۴ جولای ۲۰۱۲، اینزاگی بازنشستگی خود را از فوتبال حرفه‌ای اعلام کرد و تصمیم گرفت تا یک دوره مربیگری را شروع کند.
عرصه بین المللی
در بین سال‌های ۱۹۹۳ تا ۱۹۹۶، اینزاگی در ۱۴ بازی برای تیم ملی زیر ۲۱ سال ایتالیا به میدان رفت و ۳ گل به‌ثمر رساند. اینزاگی به همراه تیم ملی زیر ۲۱ سال ایتالیا، در رقابت‌های لیگ قهرمانان اروپا زیر۲۱ سال شرکت نمود و قهرمان این دوره از رقابت‌ها شد. وی با تیم ملی ب ایتالیا در مسابقات دوستانه فرانسه نیز شرکت کرد و در ۸ جون ۱۹۹۷ به مصاف برزیل رفت و در این دیدار توانست یک موقعیت گل برای دلپیرو ایجاد کند. ایتالیا و برزیل در این مسابقه ۳-۳ مساوی شدند.
در ۱۸ نوامبر ۱۹۹۸، اینزاگی با تیم ملی ایتالیا در یک دیدار دوستانه به مصاف اسپانیا رفت و اولین گل خود را برای تیم وارد دروازه نمود. این بازی ۲-۲ مساوی شد. وی برای مسابقات جام جهانی۱۹۹۸، یورو ۲۰۰۰، جام جهانی ۲۰۰۲ و جام جهانی ۲۰۰۶ نیز به تیم ملی ایتالیا دعوت شد.
جام جهانی ۱۹۹۸
او به عنوان بازیکن ثابت شناخته نمی‌شد ولی با این حال در بازی مقابل اتریش توانست به میدان برود و برای روبرتو باجو یک موقعیت گل فراهم کند. همین گل سبب شد تا ایتالیا بتواند ۲-۱ تیم اتریش را شکست دهد و از گروه خود صعود نماید. ایتالیا در مرحله یک چهارم نهایی و در ضربات پنالتی از میزبان رقابت‌ها، تیم فرانسه شکست خورد و از دور مسابقات حذف شد.
رقابت‌های یورو ۲۰۰۰
وی تحت هدایت مربی تیم ملی ایتالیا، دینوزوف به یک مهاجم تبدیل شد. او توانست در طی این رقابت‌ها دو گل به‌ثمر برساند. اولین گل او از روی نقطه پنالتی وارد دروازه شد و تیم ملی ایتالیا در برابر ترکیه با نتیجه ۲-۱ به پیروزی رسید. اینزاگی در این دیدار عنوان بهترین بازیکن زمین را به خود اختصاص داد. در مرحله یک چهارم نهایی این رقابت‌ها، ایتالیا به مصاف رومانی رفت و اینزاگی دومین گل خود را برای تیم ملی ایتالیا وارد دروازه کرد. این بازی ۲-۰ به سود ایتالیا پایان یافت. اینزاگی همراه با تیم ملی ایتالیا در برابر تیم ملی بلژیک قرار گرفت و در این بازی توانست یک موقعیت گل برای استفانو فیوره ایجاد کند. این بازی ۲-۰ به سود ایتالیا به پایان رسید. عملکرد عالی وی سبب شد تا ایتالیا بتواند به فینال این رقابت‌ها راه یابد و به مصاف فرانسه برود. ایتالیا در این فینال از تیم فرانسه در وقت اضافی و با گل طلایی شکست خورد. او به همراه فرانچسکو توتی به عنوان بهترین گلزنان تیم ایتالیا در این مسابقات شناخته شدند.
جام جهانی ۲۰۰۲
پس از انتخاب جیووانی تراپاتونی به جای دینوزوف، اینزاگی به عنوان بهترین بازیکن گلزن در دور انتخابی جام جهانی ۲۰۰۲ و یورو ۲۰۰۴ معرفی شد. در ۶ سپتامبر ۲۰۰۳، او اولین هتریک بین‌المللی خود را در برابر تیم ولز انجام داد و تیم ملی ایتالیا با نتیجه ۴-۰ تیم ولز را مغلوب خود کرد. اینزاگی در این رقابت‌ها مصدوم شد و از ادامه مسابقات باز ماند. او در جام جهانی ۲۰۰۲، تنها در دو بازی حضور یافت و نتوانست هیچ گلی به‌ثمر برساند. تیم ملی ایتالیا در دور شانزدهم این رقابت‌ها از کره جنوبی شکست خورد و از دور مسابقات کنار رفت.
جام جهانی ۲۰۰۶
آسیب‌دیدگی زانو و جراحت قوزک پای وی، سبب شد تا اینزاگی به مدت دو سال از عرصه بین المللی فوتبال دور بماند. پیش از جام جهانی ۲۰۰۶، مارچلو لیپی مربی تیم ملی ایتالیا از وی دعوت کرد تا در این رقابت‌ها حضور پیدا کند. به دلیل ترک دیگر مهاجمان تیم ملی ایتالیا مانند فرانچسکو توتی، دلپیرو و لوکا تونی، اینزاگی برای آخرین بار در فینال مرحله گروهی در ۲۲ جون ۲۰۰۶، مقابل تیم کشور چک حضور یافت و تک گل خود را به‌ثمر رساند.
پس از اینکه ایتالیا چهارمین قهرمانی جام جهانی را از آن خود کرد، اینزاگی شش بار در تیم ملی ایتالیا و زیر نظر دونادونی مربی این تیم، در رقابت‌های انتخابی یورو ۲۰۰۸ حضور پیدا کرد و سه گل به‌ثمر رساند. در ۲جون ۲۰۰۷، تیم ملی ایتالیا به مصاف جزایر فاروئه رفت و اینزاگی ۲ گل برای تیمش وارد دروازه حریف کرد. او برای دیدار فینال به تیم دعوت نشد، اگر چه که تیم ایتالیا در مرحله یک چهارم نهایی توسط تیم اسپانیا در ضربات پنالتی شکست خورد و از دور مسابقات حذف شد. اینزاگی آخرین بازی خود را برای ایتالیا در ۸ سپتامبر ۲۰۰۷ و در برابر تیم فرانسه در میلان انجام داد و این دیدار ۰-۰ مساوی شد.
