بازیکنانی وجود دارند که هیچ‌گاه از ذهن فوتبال‌دوستان پاک نمی‌شوند. یکی از این بازیکنان اعجوبه سابق فوتبال برزیل است که در این مطلب با زندگینامه رونالدینهو آشنا خواهیم شد.
پیش بینی بازی های ورزشی در بتکارت
زندگینامه رونالدینهو ؛ بازیکن همیشه خندانی که مورد تشویق هواداران تیم حریف نیز قرار می‌گرفت
رونالدو دآسیس موریرا ملقب به رونالدینهو بازیکن برزیلی-پرتغالی در ۲۱ مارچ ۱۹۸۰ در شهر پورتو آلگره پایتخت ایالت ریو گراند دوسل به‌دنیا آمد. مادرش میگوئلینا، سابقا فروشنده و پرستار بود. پدرش ژائو، خدمه کشتی بود و در باشگاه محلی کروزیرو نیز بازی می‌کرد. ژائو در هشت سالگی رونالدینهو، هنگام شنا در استخر خانوادگی دچار حمله قلبی شد و درگذشت. روبرتو، برادر بزرگتر وی در سطح حرفه‌ای و برای باشگاه گرمیو بازی می‌کرد اما مصدومیت او سبب شد فوتبال را کنار بگذارد و در آینده مدیر برنامه‌های رونالدینهو شود. مهارت‌های فوتبال رونالدو در سن ۸ سالگی شکوفا شد و ابتدا نام مستعار رونالدینهو – اینهو به معنی کوچک – به او داده شد زیرا او اغلب کوچک‌ترین بازیکن در مسابقات باشگاه‌های جوانان بود. اولین حضور او در رسانه‌ها در سن ۱۳ سالگی بعد از به‌ثمر رساندن ۲۳ گل و کسب پیروزی ۲۳-۰ تیم او در مقابل یک تیم محلی اتفاق افتاد. الگوهای وی ستارگان جام جهانی ریولینو(۱۹۷۰)، دیگو مارادونا(۱۹۸۶) و روماریو(۱۹۹۴) بودند.
رونالدینهو با خاناینا مندس، ازدواج کرد و در ۲۵ فوریه ۲۰۰۵ اولین فرزندش به دنیا آمد و او را به یاد پدرش ژائو نام‌گذاری کرد. وی تابعیت اسپانیا را در سال ۲۰۰۷ بدست آورد و در مارچ ۲۰۱۸، به حزب جمهوری خواهان برزیل پیوست. رونالدینهو از طرفداران پر و پا قرص موسیقی برزیلی است و با دوستانش طبل می‌نوازد و آواز می‌خواند.
اولین باشگاه حرفه‌ای رونالدو گرمیو، سال‌های ۱۹۹۸-۲۰۰۱
رونالدینهو فوتبال حرفه‌ای را با تیم جوانان گرمیو آغاز نمود. او در سال ۱۹۹۸ در رقابت‌های جام لیبرتادورس حضور پیدا کرد. در سال ۱۹۹۹، رونالدینهوی ۱۸ ساله با ۲۳ گل در ۴۸ مسابقه توانایی خارق‌العاده خود را به نمایش درآورد. در همان سال او به تیم ملی برزیل دعوت شد. تیم برزیل با به همراه داشتن رونالدینهو توانست قهرمانی جام جهانی ۱۹۹۴ آمریکا را از آن خود کند. او با تیم گرمیو موفق شد در بازی افتتاحیه جام سول میناس به پیروزی دست یابد. در سال ۲۰۰۱، آرسنال به او پیشنهاد کرد تا به این تیم بپیوندد ولی به دلیل داشتن هویت غیر اروپایی و کافی نبودن تعداد بازی‌های بین المللی وی نتوانست این درخواست را بپذیرد.
پیوستن به باشگاه پاری سن ژرمن، سال‌های ۲۰۰۱-۲۰۰۳
در سال ۲۰۰۱، رونالدینهو با قراردادی ۵ ساله و به مبلغ ۵ میلیون یورو به باشگاه فرانسوی پاری سن ژرمن پیوست و پیراهن شماره ۲۱ این تیم را به تن کرد. او ماه‌های اول فصل ۲۰۰۱-۲۰۰۲ را بین نیمکت و زمین بازی گذراند و اولین گل خود را برای این باشگاه در تاریخ ۱۳ اکتبر در یک تساوی ۲-۲ مقابل لیون به‌ثمر رساند. او در ۷۹مین دقیقه بازی، ده دقیقه بعد از ورودش به زمین پنالتی تساوی را وارد دروازه کرد. رونالدینهو در مقابل موناکو، رنز، لنز و لورینت گل‌های چشمگیری را به‌ثمر رساند. در ۱۶ مارس ۲۰۰۲، او در پیروزی ۳-۱ پاری سن ژرمن برابر تیم ترویس دو بارگلزنی و آخرین گل لیگ خود در این فصل را در پیروزی ۲-۰ باشگاه مقابل متز در ۲۷ آپریل به ثمر رساند. در ۲۲ فوریه ۲۰۰۳، رونالدینهو گل برگزیده فصل را در بازی با گینگامپ به‌ثمر رساند. بعد از مدتی او با سرمربی تیم پاری سن ژرمن، لوئیس فرناندز مشکلاتی پیدا کرد. فرناندز مدعی بود که او بیش از حد درگیر زرق و برق پاریس و مسائل حاشیه‌ای شده است. علیرغم این اختلافات رونالدینهو درفصل ۲۰۰۲-۲۰۰۳ نیز در پاریس بازی کرد و آن فصل با پیراهن شماره ۱۰ به زمین رفت. پس ازکسب موفقیت در جام جهانی فرانسه و درخشش فوق العاده‌اش در پاری سن ژرمن، پیشنهادات زیادی از تیم‌های بزرگی چون منچستر یونایتد، رئال مادرید و بارسلونا دریافت کرد.
پیوستن به بارسلونا، سال‌های ۲۰۰۳-۲۰۰۵
خوآن لاپورتا رئیس باشگاه بارسلونا ابراز کرده بود که تیم بارسلونا را با یکی از سه بازیکن مطرح دنیا یعنی دیوید بکهام، تیری هانری و یا رونالدینهو به برترین تیم فوتبال دنیا تبدیل خواهد کرد، اما هانری در آرسنال باقی ماند و بکهام نیز به تیم رئال مادرید پیوست و سومین گزینه رونالدینهو با قراردادی به مبلغ ۳۰ میلیون یورو به بارسلونا ملحق شد. رونالدینهو در تاریخ ۲۷ جولای اولین بازی خود را مقابل یوونتوس در یک بازی دوستانه در استادیوم ژیلت ماساچوست آغاز نمود. مربی این تیم رایکارد اظهار داشت: او هر بار که توپ را لمس می کند، کار تازه‌ای را به نمایش می‌گذارد. رونالدینهو در نیم فصل اول دچار مصدومیت شد و بارسلونا در اواسط فصل در رده بندی لیگ به رده دوازدهم سقوط کرد. بعد از بازگشت از مصدومیت، در فصل ۲۰۰۳-۲۰۰۴ با ۱۵ گل در لالیگا بارسلون را به نایب قهرمانی رساند. بارسلونا پس از ۷ سال در سانتیاگو برنابئو در مقابل رئال‌مادرید با پاس گل رو نالدینهو به ژاوی توانست پیروزمیدان شود. بارسلونا به همراه رونالدینهو اولین قهرمانی لیگ خود را در سال‌های ۲۰۰۴-۲۰۰۵ بدست آورد. او در ۲۰ دسامبر ۲۰۰۴ از سوی فیفا به عنوان بازیکن سال جهان شناخته شد. در ۱ می ۲۰۰۵ با پاس گلی که برای لیونل مسی فرستاد موقعیت گلزنی را برای وی مهیا نمود و مسی برای اولین بار در بارسلونا گلزنی کرد. بازی‌های هوشمندانه او سبب شد تا بارسلونا فاتح لالیگا شود و در لیگ قهرمانان اروپا نیز بازی خیره کننده‌ای از خود به جای گذارد.
سال‌های ۲۰۰۵-۲۰۰۶
وی در پایان سال ۲۰۰۵، جوایز بسیاری به دست آورد. او علاوه برکسب جایزه از فدراسیون بین المللی فوتبالیست‌های حرفه‌ای، به عنوان فوتبالیست سال اروپا نیز معرفی شد. او برای دومین سال پیاپی به عنوان بازیکن سال جهان از سوی فیفا انتخاب شد. بعد از رونالدو و زین الدین زیدان، سومین بازیکنی بود که بیش از یک بار به این جایزه دست یافت. او در این فصل برای اولین بار موفق به کسب جایزه توپ طلا شد. در ۱۹ نوامبر، رونالدینهو در اولین بازی ال‌کلاسیکو دو بار گلزنی کرد و بارسلونا ۳-۰ رئال‌مادرید را شکست داد. پس از به‌ثمر رساندن گل دوم، او از سوی هواداران رئال مادرید مورد تشویق قرار گرفت. پیش از این مارادونا نیز در ورزشگاه برنابئو از سوی هواداران تیم حریف مورد تشویق قرار گرفته بود. رونالدینهو در این مورد گفته بود: من هرگز این مسئله را فراموش نخواهم کرد، بسیار سخت است که یک فوتبالیست توسط هواداران تیم مخالف تحسین شود. بارسلونا همراه با رونالدینهو در سال ۲۰۰۶ توانست قهرمانی جام قهرمانان اروپا را پس از ۱۴ سال به دست بیاورد. در ۷ مارچ ۲۰۰۶ در بازی برگشت مقابل چلسی در نیوکمپ، او توانست انتقام شکست سال گذشته را با به‌ثمر رساندن یک گل و تساوی ۱-۱ مقابل چلسی بگیرد که این تساوی باعث صعود بارسلونا به مرحله یک‌چهارم نهایی این رقابت‌ها شد. در بازی رفت نیمه‌نهایی مقابل آث میلان که در ۱۸ آپریل ۲۰۰۶ برگزار شد، رونالدینهو با پاس خود، تک گل بازی توسط لودویک گیولی را رقم زد. بارسلونا مقابل تیم بنفیکا با نتیجه ۲-۰ به پیروزی دست یافت و یکی از این گل‌ها توسط رونالدینهو وارد دروازه شد. بازی برگشت نیز بدون گل تمام شد و بارسلونا به فینال بازی‌ها راه پیدا کرد. در ۱۷ می۲۰۰۶ بارسلونا با بازی زیبای رونالدینهو و ساموئل اتوئو در فینال لیگ قهرمانان اروپا در برابر آرسنال قرار گرفت و این تیم را نیز ۲-۱ شکست داد و قهرمان شد. رونالدینهو این فصل را با مجموع ۲۵ گل به پایان رساند و در آخر فصل، نام وی در تیم فوتبال منتخب سال فیفا و تیم باشگاهی منتخب سال فیفا ثبت گردید.
سال‌های ۲۰۰۶-۲۰۰۸
در ۲۵ نوامبر ۲۰۰۶، رونالدینهو ۵۰مین گل لیگ حرفه‌ای خود برابر ویارئال را به‌ثمر رساند. وی از روی سانتر ژاوی گلی را با حرکت قیچی برگردان وارد دروازه کرد که به‌عنوان یکی از بهترین گل‌های لالیگا به ثبت رسید. او در این فصل، در حالی‌که از ناحیه پا دچار مصدومیت شده بود، پس از فابیو کاناوارو و زین‌الدین زیدان، به عنوان سومین بازیکن سال جهان انتخاب شد. در ۱۴ دسامبر، بارسلونا در رقابت‌های جام باشگاه‌های جهان در برابر باشگاه مکزیکی توانست ۴-۰ این تیم را در یوکوهاما ژاپن شکست دهد. رونالدینهو در این بازی یک گل وارد دروازه کرد و دو پاس گل را نیز به‌ثمر رساند. او در این فصل توانست جایزه توپ برنز را نیز از آن خود کند. در تاریخ ۳ فوریه ۲۰۰۸، وی ۲۰۰ مین بازی خود برای بارسلونا را در لیگ برابر اوساسونا انجام داد. فصل۲۰۰۷-۲۰۰۸ برای او با مصدومیت همراه بود. او در ۳ آپریل دچار پارگی ماهیچه در پای راست خود شد و همین امر سبب شد تا بازی او دچار افت شود. در ۱۹ می ۲۰۰۸، رئیس باشگاه بارسلونا، خوآن لاپورتا اظهار داشت كه رونالدینهو برای ادامه دوران بازی حرفه‌ای خود به چالش جدیدی نیاز دارد. در جولای ۲۰۰۸ رونالدینهو پیشنهاد ۲۵.۵ میلیون پوندی منچسترسیتی را رد کرد تا به باشگاه ایتالیایی آ.ث. میلان با مبلغ ۲۲.۰۵ میلیون یورو و دستمزد ۶.۵ میلیون یورو بپیوندد. پیراهن شماره ۱۰ این تیم به کلارنس سیدورف تعلق داشت بنابراین رونالدینهو شماره ۸۰ را که سال تولد او بود انتخاب نمود.
پیوستن به آ.ث.میلان، سال‌های ۲۰۰۸-۲۰۱۱
رونالدینهو اولین گل خود برای میلان را با پیروزی ۱-۰ در مقابل اینترمیلان در ۲۸ سپتامبر ۲۰۰۸ به‌ثمر رساند. او در فصل ۲۰۰۸-۲۰۰۹ توانست در ۳۲ بازی ۱۰ به‌ثمر برساند. بعد از عملکرد خوبش در ابتدای فصل، دچار مشکل تناسب اندام شد و در اغلب بازی‌ها به عنوان بازیکن تعویضی به میدان می رفت. با این وجود فصل ۲۰۱۰-۲۰۱۱، فصل موفقیت‌آمیزی برای او بود و رکورد بیشترین پاس گل‌های این فصل را از آن خود کرد. در ۱۰ ژانویه ۲۰۱۰، رونالدینهو با تیم آ.ث.میلان در بازی با یوونتوس دو گل را به‌ثمر رساند تا رقیب جدی خود را ۳-۰ مغلوب خود کند. در ۱۷ ژانویه ،او در بازی مقابل سیه‌نا اولین هتریک فصل میلان را با پنالتی، سرزنی و شوت از سمت راست دروازه به انجام رساند. او در بازی با منچستر یونایتد در لیگ قهرمانان اروپا، گل زود هنگام میلان را وارد دروازه منچستر کرد اما میلان در نهایت با نتیجه ۳-۲ با گل‌های پل اسکولز و رونی مغلوب شد.
پیوستن به تیم فلامینگو، سال‌های ۲۰۱۱-۲۰۱۲
رونالدینهو علیرغم اینکه تمایل زیادی به بازگشت به باشگاه کودکی خود گریمو داشت، ولی در ۱۱ ژانویه ۲۰۱۱ با قراردادی سه ساله به تیم فلامینگو در لیگ برتر برزیل پیوست و پیراهن شماره ۱۰ و بازوبند کاپیتانی این تیم را از آن خود کرد. او در فصل ۲۰۱۱-۲۰۱۲ توانست ۱۵ بار در ۳۳ بازی برای فلامینگو گلزنی کند. رونالدینهو با تیم فلامینگو توانست جام قهرمانی ایالت ریو دو ژانیرو موسوم به کاریوکا را کسب نماید. او در بازی مقابل سانتوس هتریک کرد و سبب شد تا تیمش ۵-۴ پیروز شود. در ۳۱ می ۲۰۱۲ پس از چند روز غیبت وی از تیم فلامینگو به دلیل عدم پرداخت ۴ ماه دستمزد شکایت کرد و قرارداد خود را با این باشگاه فسخ نمود و از این تیم جدا شد.
پیوستن به تیم اتلتیکو مینریو، سال‌های ۲۰۱۲-۲۰۱۴
رونالدینهوتنها چهار روز پس از ترک تیم فلامینگو در تاریخ ۴ ژوئن ۲۰۱۲، قراردادی شش ماهه با تیم اتلتیکو مینیرو برزیل امضاء کرد و پیراهن شماره ۴۹(سال تولد مادرش) را بر تن کرد. اولین بازی او برای تیم گالو در ۹ جون ۲۰۱۲ دربرابر تیم پالمیراس رقم خورد وتیم گالو ۱-۰ پیروز میدان شد. او اولین گل خود را برای این باشگاه در ۲۳ جون ۲۰۱۲ مقابل ناتوتیکو از روی نقطه پنالتی به‌ثمر رساند. این باشگاه در رقابت‌های برزیلیرائو ۲۰۱۲ به مقام نایب قهرمانی رسید و به جام لیبرتادورس ۲۰۱۳ صعود کرد و قهرمان شد. رونالدینهو موفق به دریافت جایزه بهترین بازیکن لیگ برتر از سوی مجله ورزشی پلاکار برزیل و همچنین بازیکن سال فوتبال آمریکای جنوبی در سال ۲۰۱۳ شد. او به همراه تیم اتلتیکو مینریو در فصل ۲۰۱۳-۲۰۱۴ قهرمانی جام سودآمریکانا را کسب نمود.
پیوستن به تیم کوئرتارو، سال‌های ۲۰۱۴-۲۰۱۵
در ۵ سپتامبر ۲۰۱۴ با قراردادی دو ساله به باشگاه کوئرتارو تیم لیگ برتر فوتبال مکزیک پیوست. در رقابت‌های لیگ برتر فوتبال مکزیک، کوئرتارو مقابل تیم آمریکایی قرار گرفت و رونالدینهو دو گل برای کوئرتارو به‌ثمر رساند. این امر سبب شد تا هواداران تیم حریف ایستاده او را تشویق کنند. این دومین باری بود که رونالدینهو مورد تحسین تماشاگران تیم رقیب قرار می‌گرفت. او دو پنالتی را در دو بازی متوالی در مرحله حذفی لیگ برتر مکزیک گل کرد و در یک بازی دیگر نیز یک ضربه ایستگاهی را وارد دروازه حریف کرد. او سرانجام در جون ۲۰۱۵ از این تیم خداحافظی کرد.
پیوستن به تیم فلومیننزه، سال‌های ۲۰۱۵-۲۰۱۶
در ۱۱ جولای ۲۰۱۵، رونالدینهودوباره به برزیل بازگشت و قراردادی ۱۸ ماهه را با تیم فلومیننزه امضاء نمود اما در ۲۸ سپتامبر، این قرارداد فسخ شد. او در طول دو ماه حضور خود در این باشگاه ۹ بار به میدان رفت ولی نتوانست با تیم ارتباط برقرار نماید و مورد انتقاد شدید هواداران قرار گرفت و از این تیم نیز جدا شد.
پیوستن به فوتسال هند سال ۲۰۱۶
در جولای سال ۲۰۱۶، رونالدینهوبه همراه رایان گیگز، پل اسکولز، میشل سالگادو، هرنان کرسپو و فالکائو به تیم فوتسال گوا در هند پیوست و در لیگ برتر فوتسال بازی کرد. وی پس از دو بازی، هند را به عنوان سفیر پارالمپیک تابستانی ۲۰۱۶ در ریودوژانیرو ترک کرد و کافو جایگزین وی شد.
خداحافظی از رده باشگاهی
در شانزدهم ژانویه ۲۰۱۸، رونالدینهو بازنشستگی خود را از فوتبال اعلام نمود.
عرصه ملی
رونالدینهو از معدود بازیکنانی می‌باشد که در همه رده‌های ملی بازی کرده است. وی برای اولین بار در جام جهانی زیر ۱۷ سال در سال ۱۹۹۷ که در مصر برگزار شد به میدان رفت. اولین گل او در مقابل اتریش از روی نقطه پنالتی و در دور گروهی این رقابت‌ها به ثمر رسید و برزیل موفق شد که نتیجه را ۷-۰ به سود خود رقم بزند. در این دوره از رقابت‌ها وی تنها با ثبت ۲ گل از ۲۱ گل زده برزیل توانست جایزه کفش برنز را از آن خود نماید. سال ۱۹۹۹ سالی پرترافیک برای رونالدینهو رقم خورد. وی ابتدا در مسابقات قهرمانی نوجوانان آمریکای جنوبی به‌همراه تیم ملی برزیل شرکت کرد که توانست با زدن ۳ گل، تیم زیر ۲۰ ساله‌های برزیل را به مقام سوم این رقابت‌ها برساند. سپس در مسابقات قهرمانی نوجوانان جهان در نیجریه به میدان رفت و توانست در آخرین بازی دور گروهی این رقابت‌ها یک گل به ثمر برساند. در دور یک شانزدهم نهایی، او موفق شد ۲ گل از ۴ گل تیمش را در درون دروازه کرواسی قرار دهد اما در نهایت با شکست ۳-۰ مقابل اروگوئه در مرحله یک چهارم پایانی از گردونه رقابت‌ها حذف شدند. در ۲۶ ژوئن و درست سه روز مانده به شروع رقابت‌های کوپا امریکا در سال ۱۹۹۹، وی اولین بار به تیم ملی بزرگسالان دعوت شد و در مقابل لیتوانی به میدان رفت. او در این تورنمنت موفق شد یک گل برای برزیل به ثمر برساند. یک هفته پس از این رقابت‌ها وی برای بازی‌های جام کنفدراسیون‌ها به تیم ملی برزیل فراخوانده شد و موفق شد در همه بازی‌های این دوره به غیر از فینال گلزنی کند و در پیروزی ۸-۲ در مقابل عربستان موفق به ثبت هتریک شد. در فینال این بازی‌ها، برزیل نتیجه را ۴-۳ به مکزیک واگذار کرد.
او موفق شد جایزه توپ طلا و همچنین کفش طلای این دوره از رقابت‌ها را به عنوان برترین گلزن مسابقات از آن خود نماید. در سال ۲۰۰۰ و با تیم زیر ۲۳ سال برزیل در رقابت‌های المپیک تابستانی سیدنی در استرالیا حاضر شد. قبل از این و در دور انتخابی این مسابقات وی با به ثمر رساندن ۹ گل در ۷ مسابقه، یکی از ارکان اصلی صعود برزیل به این رقابت‌ها بود. هرچند در این دوره برزیل نتوانست انتظارات را برآورده کرده و در دور یک چهارم نهایی و با شکست در مقابل کامرون از دور رقابت‌ها کنار رفت ولی با این وجود رونالدینهو ۴ بار برای تیم برزیل به میدان رفت و تک گل خود را در بازی با کامرون به ثمر رساند. رونالدینهو برای اولین بار در سال ۲۰۰۲ در جام‌جهانی که در کره و ژاپن برگزار می‌شد شرکت کرد. او به‌همراه خط حمله خطرناک و تهاجمی ریوالدو و رونالدو که پیش‌تر در مسابقات کوپا دل ری در سال ۱۹۹۹ نیز همبازی بودند، تیمی بسیار قدرتمند را تشکیل دادند. او در این رقابت‌ها ۵ بار به میدان رفت و یک گل و چندین پاس گل را به نام خود ثبت کرد. اولین گل او در مقابل چین و با نتیجه ۴-۰ به سود برزیل پایان یافت. مهم‌ترین و حساس‌ترین بازی او دراین مسابقات مقابل انگلستان و با پیروزی ۲-۱ برزیل در ۲۱ ژوئن همراه بود. مایکل اوون گل انگلستان را در دقیقه ۲۳ به ثمر رساند ولی رونالدینهو بازی را به نفع برزیل برگرداند. در دقایق پایانی نیمه اول و با گذشت از دفاع حریف توپ را به ریوالدو رساند تا برزیل نیمه اول را با تساوی به رختکن برود و با شروع نیمه دوم و در دقیقه ۵۰ و بر روی یک ضربه ایستگاهی از فاصله ۳۵ متری گل دوم برزیل را به ثمر رساند و حتی دروازه‌بان انگلستان، دیوید سیمن نیز از این ضربه کات‌دار حیرت زده شده بود. هرچند او هفت دقیقه بعد و با درگیری لفظی با میلر از زمین مسابقه اخراج شد و بازی بعدی تیمش را از دست داد ولی در بازی فینال و در مقابل آلمان با درخشش خود موجبات قهرمانی برزیل را در جام جهانی فراهم کرد.
تورنمنت بین المللی بعدی که او شرکت کرد، جام کنفدراسیون‌های ۲۰۰۳ بود که در این رقابت‌ها موفق به گلزنی نشد و برزیل نیز در مرحله گروهی حذف شد. در سال ۲۰۰۴ نیز توسط البرتو پیریرا به تیم ملی دعوت نشد و وی نتوانست تیم برزیل را در کوپا امریکا همراهی کند. در جام کنفدراسیون‌ها که در سال ۲۰۰۵ برگزار شد وی به‌عنوان کاپیتان تیم ملی برزیل انتخاب شد. او در دیدار نیمه نهایی یک گل از روی نقطه پنالتی به آلمان به ثمر رساند و برزیل موفق شد این بازی را ۳-۲ به نفع خود به پایان ببرد. در دیدار پایانی در تاریخ ۲۹ ژوئن و در مقابل آرژانتین که با برد ۴-۱ برزیل همراه بود، وی به‌عنوان بهترین بازیکن زمین شناخته شد. او با زدن ۳ گل در این دوره از رقابت‌ها و در مجموع ۹ گل در کل حضورش در جام کنفدراسیون‌ها در کنار کواتموک بلانکو مکزیکی قرار گرفت تا از این حیث به دومین بازیکنی تبدیل شود که بیشترین گل را در تاریخ این مسابقات به ثمر رسانده باشد.
در سال ۲۰۰۶ و در دیدار یک چهارم پایانی جام جهانی مقابل فرانسه، برزیل از گردونه رقابت‌ها حذف و رونالدینهو نیز عملکرد بسیار ضعیفی از خود به جای گذاشت. او در گلزنی ناکام بود و تنها با یک پاس گل به گیلبرت به کار خود در این جام پایان داد. عملکرد ضعیف تیم برزیل و بازیکنان، مورد انتقاد شدید قرار گرفت تا جایی که مجسمه ۷.۵ متری رونالدینهو در چاپکو توسط طرفداران خمشگین این تیم شکسته و نابود شد. این مجسمه قبلا به دلیل کسب عنوان بهترین بازیکن جهان در سال ۲۰۰۴ به احترام و افتخار او ساخته شده بود. پس از این اتفاق، وی به همراه آدریانو، دوست و همبازی خود به بارسلونا بازگشت و تا سپیده دم در کافه‌ای به خوشگذرانی و برپایی مهمانی مشغول شد. این رفتار وی به مذاق فوتبال دوستان برزیلی خوش نیامده و بارها به او لقب کم کاری دادند و شدیدا مورد انتقاد قرارگرفت.
در ۲۴ مارچ ۲۰۰۷ وی توانست پس از مدت‌ها و تقریبا بعد از ۲ سال دوباره برای تیم ملی برزیل گلزنی کند و در برد ۴-۰ مقابل شیلی، ۲ گل تیمش را به ثمر رساند. آخرین گل او برای تیم برزیل به جام کنفدراسیون‌ها در سال ۲۰۰۵ برمی‌گشت. او به دلیل خستگی همراه تیم برزیل عازم مسابقات کوپا امریکا ۲۰۰۷ نشد. او در بازی دوستانه مقابل اکوادور به میدان رفت و برزیل موفق شد این تیم را ۵-۰ شکست دهد. پس از بازگشت به اسپانیا و بارسلون، به دلیل تاخیر در اضافه شدن به اردوی این تیم، نیمکت نشین شد. در ۷ جولای ۲۰۰۸، رونالدینهو بار دیگر برای اردوی بازی‌های المپیک تابستانی به عنوان بازیکن پا به سن گذاشته دعوت شد. در ابتدا باشگاه بارسلونا اجازه حضور وی در اردوی برزیل را نداد و دلیل آن را شرکت این تیم در رقابت‌های لیگ قهرمانان اروپا اعلام کرد. هرچند که این تصمیم با انتقال او از بارسلونا به میلان منتفی اعلام شد و باشگاه میلان به وی اجازه داد تا به تیم برزیل در چین بپیوندد. قبل از شکست در مقابل آرژانتین در نیمه نهایی و حذف از رقابت‌ها، او ۲ بار موفق به گلزنی شد که این امر در بازی مقابل نیوزلند به وقوع پیوست. وی به‌همراه این تیم و در بازی رده بندی با شکست بلژیک موفق به کسب مدال برنز شد.
سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۴ غیبت او در جام جهانی و خداحافظی از بازی‌های ملی
هرچند که رونالدینهو به روزهای اوج خود بازگشته بود و در لیست اولیه تیم ملی برزیل برای بازی‌های جام جهانی آفریقا حضور داشت، ولی در نهایت در لیست ۲۳ نفره دونگا راه پیدا نکرد و از حضور در این رقابت‌ها باز ماند. در این سال برزیل در دور یک چهارم نهایی از هلند شکست خورد و از دور رقابت‌ها کنار رفت.
در سپتامبر ۲۰۱۱ و برای بازی دوستانه مقابل غنا و تحت مربیگری منو منسز مجددا به تیم ملی دعوت شد و ۹۰ دقیقه برای این تیم بازی کرد و برزیل این بازی را با نتیجه ۱-۰ با پیروزی پشت سر گذاشت. در یکصد و پنجاهمین سالگرد تاسیس انجمن فوتبال و برای بازی دوستانه مقابل انگلستان در ۶ فوریه ۲۰۱۳ توسط اسکولاری به تیم ملی دعوت شد. وی برای یکصدمین بار پیراهن تیم ملی برزیل را به تن کرد و فرصت این را داشت که با ضربه پنالتی گل دیگری را به نام خود ثبت کند که جو هارت با دفع ضربه وی مانع از این اتفاق شد. او برای آخرین بار برای بازی دوستانه مقابل شیلی بار دیگر در لیست مربیان قرار گرفت ولی پس از آن برای جام کنفدراسیون‌های ۲۰۱۳ و جام جهانی ۲۰۱۴ دیگر به تیم ملی دعوت نشد و پس از آن او از بازی‌های ملی نیز خداحافظی کرد و پایان کار در تیم ملی برزیل رقم خورد.
