آندرس اینیستا لوخان ۱۱ می ۱۹۸۴ در روستای فوئنتالبیلا حومه شهر آلباسته اسپانیا به دنیا آمد. وی در ۱۲ سالگی، برای تیم شهر خود آلباسه بالمپیه در یک تورنمنت بازی کرد و توجه باشگاه‌های سراسر اسپانیا را به خود جلب نمود. در این مطلب با زندگینامه آندرس اینیستا آشنا خواهید شد.
پیش بینی بازی های ورزشی در بتکارت
زندگینامه آندرس اینیستا ؛ از عشق کودکی به بارسلونا تا رسیدن به قله‌های موفقیت
والدین او با مربی تیم جوانان بارسلونا، انریکه اوریزاولا آشنایی داشتند و از وی درخواست کردند تا امکان انتقال آندرس را به آکادمی جوانان بارسلونا مهیا کند.
وی یادگیری فوتبال را از آکادمی فوتبال بارسلونا و فوتبال حرفه‌ای را از سال ۲۰۰۲ در ۱۸ سالگی شروع کرد. اینیستا از تیم بارسلونا بی به تیم بزرگسالان این باشگاه آمد، چندی بعد به‌همراه بارسلونا دوران تاریخ سازی را در فوتبال تجربه نمود. او در دوران نوجوانی از سال۱۹۹۴ تا ۱۹۹۶ در تیم آلباسته و از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ در تیم بارسلونا بازی کرد.
۲۰۰۱-۲۰۰۳ در تیم بارسلونا بی، ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۸ در تیم بزرگسالان بارسلونا و از ۲۰۱۸ تا کنون در تیم ویسل کوبه به‌میدان رفته است.
عرصه باشگاهی
بارسلونا، ۲۰۰۴- ۲۰۰۸
در فصل ۲۰۰۴-۲۰۰۵، اینیستا در ۳۷ بازی از ۳۸ بازی لیگ حضور پیدا کرد و همراه بارسا توانست به اولین عنوان قهرمانی در لالیگا دست پیدا کند.
مصدومیت ژاوی در آغاز فصل ۲۰۰۵-۲۰۰۶ باعث شد اینیستا منظم‌تر از قبل در تیم حضور یابد و همین امر سبب پیشرفت هر چه بیشتر او شد. او در ۱۱ بازی لیگ قهرمانان اروپا به‌میدان رفت. بارسلونا قهرمانی در لالیگا و لیگ قهرمانان اروپا را به‌همراه اینیستا به‌دست آورد.
در فصل ۲۰۰۷-۲۰۰۸، اینیستا پیراهن خود را به‌شماره ۸ تغییر داد و در ۲۵ ژانویه ۲۰۰۸، قرارداد خود را تا سال ۲۰۱۴ با بارسلونا تمدید کرد.
۲۰۰۸-۲۰۰۹
در سپتامبر ۲۰۰۸، اینیستا به‌عنوان کاپیتان چهارم به‌ترتیب بعد از پویول، ژاوی و ویکتور والدز انتخاب شد. عملکرد او در طول فصل بسیار مورد تحسین قرار گرفت اما به‌دلیل مصدومیتی که از ناحیه پا در اواسط نوامبر ۲۰۰۸ برایش اتفاق افتاد، نتوانست تا ۳ ژانویه به میدان برود. پس از بازگشت، او در بازی مقابل تیم مایورکا در دقیقه ۶۵ به‌میدان رفت و پس از گذشت تنها ۱۰ دقیقه، یک گل مهم را به‌ثمر رساند.
اینیستا در بازی خانگی مقابل مالاگا بار دیگر مصدوم شد، اما در بازی مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا برابر بایرن مونیخ حضور پیدا کرد و بارسلونا با نتیجه ۴-۰ به پیروزی دست یافت. وی به‌همراه بارسلونا در نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا به‌مصاف چلسی رفت و گل تساوی را در ثانیه آخر بازی وارد دروازه کرد. این دیدار با نتیجه ۱-۱ به پایان رسید. گل اینیستا مقابل چلسی، باعث شد تا بارسلونا در فینالی که در رم برگزار می‌شد به‌مصاف مدافع قهرمانی منچستریونایتد برود و قهرمان شود. علیرغم اینکه وی از ناحیه ران پا دچار مصدومیت شده بود، ولی باز هم در این دیدار به‌میدان رفت و حضورش بسیارتاثیرگذار بود. اولین گل این بازی توسط ساموئل اتوئو به‌ثمر رسید و بارسلونا ۲-۰ به‌پیروزی رسید.
اینیستا توانست همراه بارسا بار دیگر قهرمانی در لالیگا را نیز جشن بگیرد. اینیستا در همین فصل به‌خاطر عملکرد عالی خود جوایز زیادی دریافت کرد. او با دریافت ۱۳۴ رای، در جایگاه پنجم جدول برترین گلزنان سال جهان از سوی فیفا و در رتبه چهارم جدول کسب توپ طلا با ۱۴۹ امتیاز قرار گرفت. بارسلونا قرارداد خود را تا سال ۲۰۱۵ با وی تمدید کرد.
۲۰۰۹-۲۰۱۲
بارسلونا به‌همراه اینیستا دومین عنوان قهرمانی پیاپی لالیگا در فصل ۲۰۰۹-۲۰۱۰ را با کسب ۹۹ امتیاز از آن خود کرد. او به‌دلیل مصدومیت شدیدی که از ناحیه ران پا در فینال لیگ قهرمانان سال ۲۰۰۹ متحمل شده بود، تمرینات ورزشی پیش از شروع فصل را از دست داد و اغلب به‌صورت بازیکن تعویضی در زمین حضور پیدا می‌کرد. او در ماه آپریل به‌دلیل جراحی به فصل خود پایان داد.
در پی درگذشت دوست صمیمی اش دانیل جارک در آگوست ۲۰۰۹، وی دچار مشکل روحی شد. با اینکه از نظر جسمی در شرایط مناسبی بود، ولی به‌خاطر فشار‌های روحی نمی‌توانست در جلسات تمرینی حضور پیدا کند. او با کمک روانشانسان متبحر تیم توانست در فینال مسابقات جام جهانی ۲۰۱۰ حضور پیدا کند.
اینیستا اولین گل خود در فصل ۲۰۱۰-۲۰۱۱ را در جریان بازی‌های لالیگا از فاصله ۳۰ یاردی مقابل سانتاندر وارد دروازه کرد. اینیستا در کنار ژاوی و مسی، یکی از سه نامزد دریافت توپ طلا در سال ۲۰۱۰ بود که او در رتبه دوم و بعد از مسی قرار گرفت. لازم به ذکر است بارسا در این فصل نیز بار دیگر قهرمانی لالیگا را به خود اختصاص داد.
اینیستا فصل ۲۰۱۱–۲۰۱۲ را با به‌ثمر رساندن گل اول بازی در مرحله برگشت سوپرجام اسپانیا مقابل رقیب خود رئال مادرید آغاز کرد و فصل را با قهرمانی در لالیگا به پایان رساند.
اینیستا در سال ۲۰۱۲ جایزه بهترین بازیکن سال اروپا را دریافت کرد و دو بار در سال‌های ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳ از سوی فدراسیون بین‌المللی تاریخ وآمار فوتبال به‌عنوان بهترین هافبک بازیساز جهان انتخاب شد. او همچنین در سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۲ پس از لیونل مسی، به ترتیب دومین و سومین بازیکن سال فوتبال جهان شد.
۲۰۱۳-۲۰۱۸
در دسامبر ۲۰۱۳، اینیستا قرارداد جدیدی را با بارسلونا تا سال ۲۰۱۸ امضا کرد. به عنوان کاپیتان دوم تیم بارسا به‌زمین می‌رفت. پس از بازنشستگی کارلوس پویول و جدا شدن ژاوی از این تیم، بازوبند کاپیتانی به‌وی تعلق گرفت. او در این فصل نیز همراه بارسا قهرمانی در لالیگا را جشن گرفت.
در فصل ۲۰۱۴- ۲۰۱۵ وی توانست جام قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا، لالیگا و کوپادلری را و دومین سه گانه خود را با بارسا تجربه کند. در فصل ۲۰۱۵- ۲۰۱۶ نیز اینیستا در قهرمانی تیمش در لالیگا نقش مهمی را ایفا کرد.
او در ۷ ژانویه ۲۰۱۸، ۶۵۰ مین بازی خود برای بارسلونا را مقابل لوانته انجام داد و در دقیقه ۷۶ جایگزین آندره گومز شد و این دیدار با نتیجه ۳-۰ به‌سود بارسلونا پایان یافت. اینیستا در ۲۷ آپریل ۲۰۱۸، اعلام کرد که در پایان فصل از بارسلونا خداحافظی خواهد کرد و در تاریخ ۲۰ می در۶۷۴امین و آخرین حضور خود در بارسلونا، در بازی برگشت مرحله نهایی لیگ به‌مصاف رئال سوسیداد رفت و به پیروزی ۱-۰ دست یافت. بارسلونا به‌همراه اینیستا، ۲۵مین قهرمانی لالیگا و ۳۰مین قهرمانی درکوپا دلری را از آن خود کرد.
ویسل کوبه، ۲۰۱۸- تاکنون
در ۲۴ می ۲۰۱۸، باشگاه ژاپنی ویسل کوبه از عقد قرارداد سه ساله اینیستا با این تیم خبر داد. او اولین بازی خود را در ۲۲ جولای برای این تیم انجام داد و به‌همرا تیم ویسل کوبه به مصاف شونان بلمار رفت و در نیمه دوم جایگزین كازوما واتانابه شد. در این دیدار ویسل کوبه ۰-۳ مقابل شونان بلمار شکست خورد. در ۱۱ آگوست ۲۰۱۸، اینیستا با به ثمر رساندن یک گل تیم ویسل کوبه را به برتری ۲-۱ مقابل جوبیلو ایواتا، رساند. در ۲۱ دسامبر ۲۰۱۹، ویسل کوبه به‌همراه اینیستا با نتیجه ۳-۱ به‌پیروزی مقابل تیم شیموزو اس‌پالس در نیمه‌نهایی جام امپراتوری ۲۰۱۹ دست پیدا کرد.
عرصه ملی
حضور او در عرصه ملی در سال ۲۰۰۱ و در بازی تیم ملی زیر ۱۶ ساله‌های اسپانیا و در فینال جام ملت‌های اروپای آن سال رقم خورد که موجب قهرمانی این تیم گردید. در همان سال و پس از راهیابی تیم ملی زیر ۱۷ ساله‌های اسپانیا به فینال رقابت‌های جام جهانی که در ترینیداد و توباگو برگزار شد، موفق شد که با تیم ملی زیر ۱۹ ساله‌های اسپانیا نیز قهرمانی اروپا را نیز جشن بگیرد. بعد از این او در تیم زیر ۲۱ ساله‌های اسپانیا نیز بازی کرد.
در ۱۵ می ۲۰۰۶ و برای حضور در جام جهانی، اینیستا به تیم ملی بزرگسالان اسپانیا دعوت شد. در ۲۷ می و در بازی دوستانه مقابل روسیه و پس از ورود به زمین در نیمه دوم، وی توانست اولین برد خود همراه با تیم ملی بزرگسالان اسپانیا را تجربه کند. در ۷ فوریه ۲۰۰۷، اینیستا توانست اولین گل ملی خود را در بازی دوستانه مقابل انگلستان به‌ثمر برساند. نقش محوری او در تیم ملی اسپانیا و تغذیه مهاجمان و گلزنی خود او در مقابل سوئد باعث شد تا تیم ملی اسپانیا بتواند جواز حضور در رقابت‌های یورو ۲۰۰۸ را به‌دست آورد.
یورو ۲۰۰۸
اینیستا توانست در رقابت‌های یورو ۲۰۰۸ که مشترکا در اتریش و سوییس برگزار می‌شد حضور یابد. ماتادورها تا مراحل بالا به خوبی پیش رفتند و او در دور یک چهارم نهایی و در مقابل ایتالیا که با برد اسپانیا در ضربات پنالتی همراه بود، قبل از شروع پنالتی‌ها تعویض شد. در مرحله نیمه نهایی و در مقابل روسیه، ۹۰ دقیقه برای تیم ملی اسپانیا بازی کرد و با پاس گل زیبا به ژاوی موجب شد تا اسپانیا خود را در فینال این رقابت‌ها ببیند و در پایان بازی به‌عنوان بهترین بازیکن زمین انتخاب شد. در بازی فینال نیز برای تیم ملی اسپانیا به میدان رفت و با شکست دادن آلمان توانست عنوان قهرمانی این رقابت‌ها را به دست آورد.
جام کنفدراسیون‌ها
در جام کنفدراسیون‌ها که به میزبانی آفریقای جنوبی برگزار شد، اینیستا نتوانست در این رقابت‌ها حاضر شده و به دلیل آسیب دیدگی عضلات در ناحیه شکم حضور در این بازی‌ها را از دست داد و تیم ملی اسپانیا نیز در مرحله نیمه نهایی از گردونه این رقابت‌ها حذف شد.
جام جهانی ۲۰۱۰
اینیستا برای جام جهانی ۲۰۱۰ نیز به تیم ملی اسپانیا دعوت شد و توانست گل دوم تیم کشورش را در مقابل شیلی و در مرحله گروهی این رقابت‌ها به ثمر برساند تا اسپانیا این بازی را با نتیجه ۲-۱ پیروز از میدان خارج شود و به‌عنوان بهترین بازیکن زمین هم انتخاب شد. به‌دلیل عملکرد درخشان در بازی‌ها و راهیابی تیم اسپانیا به فینال این رقابت‌ها، وی در لیست نامزدهای فیفا برای کسب توپ طلا قرار گرفت. در فینال و در مقابل هلند، او توانست در دقیقه ۱۱۶ گل پیروزی بخش و قهرمانی اسپانیا را به ثمر برساند تا اسپانیا با برد ۱-۰ به‌عنوان قهرمانی جهان دست یابد.
در پایان بازی فینال نیز او عنوان بهترین بازیکن زمین را بدست آورد و توانست با تیم ملی اسپانیا و برای اولین بار قهرمانی در جام جهانی را جشن بگیرد.
یورو ۲۰۱۲
در یورو ۲۰۱۲ به‌دلیل عملکرد چشمگیر او در سه بازی مختلف، وی جایزه بهترین بازیکن زمین را از آن خود کرد. در بازی فینال و در بازی مقابل ایتالیا که با برد ۴-۰ همراه بود نیز به‌عنوان بهترین بازیکن زمین شناخته شد و به‌اولین بازیکن اسپانیا تبدیل شد که در ۴ مسابقه پیاپی عنوان بهترین بازیکن زمین را از آن خود نماید. در پایان این رقابت‌ها، اینیستا توانست عنوان بهترین بازیکن تورنمنت را از آن خود نماید و اینیستا توانست برای دومین سال متوالی در رقابت‌های یورو جام قهرمانی را بالای سر ببرد.
جام کنفدراسیون‌ها ۲۰۱۳
در سال ۲۰۱۳ و در جام کنفدراسیون‌ها، او توانست جایزه دوم و توپ نقره‌ای را از آن خود نموده و اسپانیا نیز پس از برزیل در جایگاه دوم قرار گرفت.
جام جهانی ۲۰۱۴
او در ۳ مسابقه اول جام جهانی ۲۰۱۴ نیز به میدان رفت و یکصدمین حضور خود در تیم ملی بزرگسالان در مقابل استرالیا و در آخرین بازی دور گروهی این رقابت‌ها را جشن گرفت.
یورو ۲۰۱۶
در مسابقات یورو ۲۰۱۶ او پاس تک گل مسابقه را در مقابل جمهوری چک را به‌نام خود ثبت و باعث شد تا اسپانیا اولین بازی خود در این تورنمنت را با پیروزی پشت سر بگذارد. وی در هر ۴ مسابقه این رقابت‌ها به‌میدان رفت و همراه اسپانیا در بازی پایانی و در مرحله یک شانزدهم نهایی و با شکست مقابل ایتالیا از دور رقابت‌ها کنار رفتند.
جام جهانی ۲۰۱۸
نام او در لیست تیم ملی اسپانیا برای رقابت‌های جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه نیز دیده می‌شد. وی در هر سه بازی دور اول این رقابت‌ها به‌میدان رفت و در تساوی مقابل مراکش در ۵ ژوئن ۲۰۱۸ توانست با حرکتی زیبا و دادن پاس گل به ایسکو، باعث عدم شکست تیمش در این بازی شود. او در بازی مقابل روسیه و آخرین بازی مرحله یک شانزدهم نهایی در ۱ جولای ۲۰۱۸ در دقیقه ۶۷ وارد زمین شد و آنها در ضربات پنالتی نتیجه را به حریف واگذار کردند و از دور رقابت‌ها کنار رفتند.
او پس از این تورنمنت بازنشستگی خود را از حضور در تیم ملی اسپانیا اعلام کرد. او توانست ۱۳۱ بار پیراهن تیم ملی اسپانیا را بر تن کند و بعد از کاسیاس، ژاوی و سرخیو راموس به چهارمین بازیکن تاریخ فوتبال اسپانیا برای بیشترین تعداد حضور در تیم ملی اسپانیا تبدیل شود.
زندگی شخصی و ازدواج:
در سال ۲۰۰۸ با آنا اورتیز آشنا شد و در ۸ جولای ۲۰۱۲ این دو با هم ازدواج کردند. حاصل این ازدواج دو دختر با نام‌های والریا و سیه نا و یک پسر با نام پائولا آندریا می باشد.
