پس از دنیله ده روسی، این بار نوبت به جدایی فرانچسکو توتی از باشگاه رم رسید که بر خلاف میل و عقیده اش از سمت اش به عنوان مدیر در تیم آ اس رم استعفا دهد و پس از حدود ۳ دهه فعالیت در این تیم این باشگاه را ترک کند.
جدایی فرانچسکو توتی و آ اس رم
اما او پس از این استعفا صحبت و مصاحبه جنجالی را انجام داد که حدود ۵۰ شبکه تلویزیونی و رادیویی به طور مستقیم آن را پوشش دادند که تاکنون در ایتالیا همچنین موردی پیش نیامده بود. جالب است بدانید علاوه بر این تعداد شبکه چندین رسانۀ اینترنتی و شبکه های مجازی نیز به صورت زنده آن را پخش می کردند ولی در این بین هیچ خبری از تیم آ اس رم و پوشش این مصاحبه توسط این تیم برای این اسطوره باشگاه وجود نداشت. به نقل از رما نیوز، گفته می شود این کنفرانس خبری توسط کمیتۀ ملی المپیک ایتالیا برای توتی محیا شده بود و باشگاه در قبال آن بی خبر و بی نقش بوده است حتی یکی از سران باشگاه نیز در این کنفرانس حضور نداشت که این نکته بسیار تعجب برانگیز بود. پس از این مصاحبه که در ادامه به آن خواهیم پرداخت، واکنش ها و اعتراضات زیادی از سوی هواداران رم در سرتاسر جهان در شبکه های اجتماعی و در سطح شهر رم به راه افتاد که به یکی از داغ ترین خبرهای روز تبدیل شده است. هواداران تیم آ اس رم در پی حمایت از اسطورۀ خود هشتگ های مختلفی را در شبکه های اجتماعی به راه انداختند و به هر نحوی در حال حمایت از این بازیکن هستند.
در زیر مصاحبۀ جنجالی و بحث بر انگیز فرانچسکو توتی را بخوانید:
اول از همه از مسئول برگزاری این کفرانس با چنین شرایط خوبی تشکر می کنم. آن ها به من لطف زیادی داشتند. بعد از آن هم بگویم که من نامۀ استعفایم را برای باشگاه فرستاده ام. شاید یکی از سخت ترین روزهای زندگی ام را تجربه می کنم. نمی دانم چطور شروع کنم یا چه بگویم فقط بگویم که لحظه دشواری است. این که باید از تمام زندگیت جدا شوی راحت نخواهد بود. عمق تأسف و ناراحتی ام در کلام نمی گنجد. متأسفانه این تصمیمی را که می گیرم بر خلاف میلم است و مدت زمان زیادی است که در حال بررسی این موضوع هستم. مجبورم این کار را انجام دهم. هدف من در تیم رم مشخص بود و تمام سعی ام را کردم که همواره توانم را در اختیار این تیم قرار دهم. اکنون آن ها مرا پس زدند و من جایی در تیم ندارم. ازین پس باید مسیر جدیدی را بدون رم ادامه بدهم. آن ها حتی من را مجبور کردند که در دوران فوتبالم از این تیم کناره گیری کنم و دیگر به میدان نروم. مدت قرار داد من ۶ سال بود ولی متأسفانه آن ها مرا کنار گذاشتند و کاری از دستم بر نمی آید. چون من به عنوان مدیر نمی توانم هیچ تصمیمی را اتخاذ کنم. متوجه شدم که این قضیه با دنیای فوتبال کاملاً در تضاد است و مجبور به قطع همکاری هستم.
از زمانی که آمریکایی ها به این تیم پا گذاشتند تمام توانشان را به کار گرفتند تا کسانی که واقعاً متعلق به تیم رم هستند و به این تیم علاقه دارند را کنار بگذارند و موفق هم شدند. من همیشه سعی کردم به وضوح صحبت کنم و با درستی کارم را انجام بدهم ولی فایده ای نداشت. هر چقدر هم تلاش کنی به هیچ جایی نمی رسی و فقط زمان تلف می شود. خوشبختانه من نمی توانم دو رو باشم و به خاطر این صداقت مجبور به ترک باشگاه هستم زیرا دیگر این وضعیت را نمی شود تحمل کرد. شاید باورتان نشود ولی حتی من را در جلسات باشگاه راه نمی دادند. شاید در طول ۲ سال ۱۰ بار به جلسات رفته باشم. بقیه اش را خبر نداشتم، یا آنقدر دیر به من خبر می دادند تا نتوانم شرکت کنم و یا این که اجازه نمی دادند شرکت کنم. شاید در بعضی مواقع در روزنامه یا اخبار می شنیدم که درون باشگاه تحولی ایجاد شده است. به نظر شما این حد از بی احترامی برای شما که جانتان را برای این تیم می دهید درست است؟ پس برای چه چیزی در باشگاه بمانم. واقعاً جدایی از باشگاه به اندازه جدایی از همسر یا مادرم برایم سخت است و نمی دانم بعد از این چه کار کنم. ولی مجبور هستم. از همۀ کسانی که باعث شدند من در این جایگاه باشم تشکر می کنم چون هر لحظه در کنار رم بودن برایم ارزشمند است.
اسطوره تیم رم در ادامه گفت:
این خداحافظی از مردن یا خداحافظی از دنیای فوتبال برایم سخت تر است. ترجیح می دادم جانم را بگیرند ولی من را از رم جدا نکنند چون دوست نداشتم کوچکترین ضربه ای به این تیم وارد شود. گويدو فيینگا تنها کسی بود که همیشه از من حمایت کرد و ممنون او هستم. هم چنین در این جا باید اسم کلودیو رانیری را نیز ببرم که حتی به صورت رایگان نیز حاضر است در خدمت تیم رم باشد چون رم را واقعا دوست دارد.
نظرتان در مورد گزینه های سر مربیگری رم؟
از نظر من تنها کسی که می توانست این شرایط را به نحوی متفاوت رقم بزند آنتونیو کونته بود که بعد از این که با وی به تفاهم رسیدیم و پاسخ مثبت داد باز هم مشکلاتی به وجود آوردند و به نوعی اجازه ندادند این انتقال شکل بگیرد و او نیز نظرش عوض شد و نیامد. هرگز با مربیانی چون گاسپرینی، میهایلوویچ و گتوزو در ارتباط نبودم. دلیل این اخبار مشخص بود؛ می خواستند شرایط را اینطور جلوه بدهند که من در آوردن گزینه هایم ناکام بودم اما گزینه آن ها آقای فونسکا بلافاصله آمد و آن ها خواستند جواب کوبنده ای در ازای پیشنهادهای دیگر سر مربی به من بدهند. خب این شرایط چه فایده ای دارد؟ این کشمکش ها که فقط به خاطر منافع عده ای اتفاق می افتد؟ همه می دانید که از روز اولِ پس از خداحافظی ام با فوتبال، رسیدن به پست مدیر فنی رم، تنها هدفم بود. این پست به من پیشنهاد شد اما نه در زمان مناسبی. من بچه یا احمق نیستم. اگر مدیر فنی می شدم و فونسکا جواب نمی داد، چند ماه بعد همه از من انتقاد نمی کردند؟! در آوردن او نقشی نداشتم اما همه انتقادات به سوی من روانه می شد. چه کسی باور می کند مدیر فنی نقشی درآوردن سرمربی نداشته است؟ اینجاست که اعتماد مردم از من سلب می شد. گزینۀ من کونته بود و وقتی به پالوتا گفتم از این ایده استقبال کرد اما بعداً نمی دانم چه اتفاقاتی افتاد. در خصوص دیگر مربی بگویم که من هیچ وقت با مائوریتسیو ساری تماسی نگرفتم، ساری مد نظر بالدینی بود. انتخاب فونسکا از نظری خوب بود بود چون او مربی خوبی است و در شاختار دونتسک اوکراین خوب کار کرده است. امیدوارم بتواند در رم هم خوب نتیجه بگیرد. باورتان می شود که وقتی تیم رم نتیجه را واگذار می کرد بعضی مدیران خوشحالی می کردند آن هم به دلایل نا معلوم. سرمربی تیم اگر کسی را می خواست یا مد نظر من بازیکنی برای خرید بود قطعا آن بازیکن را نمی خریدند مثل حکیم زیاش از آژاکس. آن ها کار خود را انجام می دادند فقط به خاطر منفعت و نظر خودشان در حالی که هیچ سر رشته یا درکی از تیم ندارند. واقعاً نمی دانم چه بگویم خودم هم باورم نمی شود که این اتفاق به وجود آمده است.
نظرتان در مورد خداحافظی دنیل ده روسی؟
باورتان می شود که نه من اطلاعی و نه دخالتی در این قضیه داشتم. همش می ترسیدم که بلایی که باشگاه بر سر من آوردندد را بر سر او نیز بیاورند. وقتی زمزمه هایی شنیده شد من به آن ها می گفتم خواهش می کنم به او اطلاع دهید تا قضیه من که دو هفته به اتمام فصل اتفاق نیفتد ولی آن ها باز هم این کار را تکرار کردند. هدف در واقع همین است. عرض کردم حذف کردن افرادی که واقعاً عاشقانه رم را می پرستند و در خدمت باشگاه هستند. این کار را با من نیز کردند و من را مجبور کردند خداحافظی کنم. طبیعی است که با دنیله نیز این کار را می کردند وقتی دقیقاً داستان مشابه بی اطلاعی تکرار شد. قطعاً بازی های رم را در ادامه دنبال خواهیم کرد. رم زندگی ماست و حتی شاید با لباس مبدل با دنیله نیز با هواداران دسته جمعی بازی ها را ببینیم.
فروش بازیکنان؟
به نظر من فروختن بازیکنان جوان به خاطر بودجه اشتباه است. اگر می خواهیم در آمدی کسب کنیم بازیکنان دیگری را بفروشیم که مهم نیز هستند. راستش را بخواهید اگر من به جای رئیس باشگاه نشسته بودم، خودم و دنیله را که به عنوان دو نماد باشگاه رم هستند را مسئول همه کارها می‌کردم زیرا آن‌ها از تمام جزئیات این باشگاه اطلاع دارند،؛با این تیم بزرگ شده اند و همه چیز را به خوبی می دانند. قول های زیادی به لورنتزو پلگرینی داده ام و امیدوارم عملی شود. او آدم متفاوتی در داخل و خارج از زمین است. وی می تواند نماد این پیراهن شود و کارهای زیادی برای رم انجام بدهد. وقتی شما به نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا می رسید برای سال بعد باید هدفتان رسیدن به فینال باشد اما در عوض شروع به فروختن بازیکنان کردند. همین جا فهمیدم طرز فکر من شبیه آن ها نیست. باید از دی فرانچسکو دفاع کنم چون او چند بازیکن جدید می خواست که هیچ کدام عملی نشد. به نظرم این برای هدایت یک باشگاه کافی است و شما باید به تمام امور مسلط باشین. برای گردش مالی می توان بازیکنان را فروخت ولی نه هر کسی را. ولی این تصمیمی است که شما نخواهید گرفت و تصمیمی در نهایت گرفته می شود که باورتان نمی شود. پالوتا و بالدینی هرگز با من تماس نمی گرفتند. مشورت نمی کردند و کلاً کاری به من نداشتند. این یعنی من در این تیم اضافه بار هستم. شما باشید چه فکری می کنید؟ این که آن ها شما را می خواهند یا این که تمایل دارند شما از تیم جدا شوید؟
مدیران تیم رم؟
آیا این مدیران از خودشان پرسیده اند در این چندین سالی که آمدند رم چه دستاوردی را کسب کرده است. ۸ سال زمان کمی است برای این که یک نتیجه حتی کوچک کسب کنی؟ ۱۱ سال است که رم در هیچ عرصه ای موفق ظاهر نشده و هیچ جامی را کسب نکرده است. مشخص است که بالدینی و پالوتا از بی راهه در حال حرکت هستند چون هیچ نتیجه مثبتی در راهی که آن ها در حال رفتن هستند کسب نشده. چرا خود را اصلاح نمی کنند؟ چرا امثال من که حاضر هستند زندگیشان را فدای رم کنند را کنار گذاشتند و خود و تیم آمریکاییشان که هیچ کاری از راه پیش نبردند باید در رأس همه چیز قرار بگیرند وقتی که مسیر اشتباه است؟ آیا وقتش نیست که خود را اصلاح کنند؟
فرانکو بالدینی؟
این جا همه دو رو دارند. یکی پشت شما یکی در جلوی شما. ما هیچ رابطه ای با هم نداشتیم و نخواهیم داشت. ما خودمان را هم بکشیم او تصمیم گیرنده است. این زیبا نیست که همدیگر را بغل کنید ولی در نهایت خنجری از پشت فرو کنی. این قضیه دوام ندارد. این قضیه بی نظمی مطلق می آورد. یکی باید به این قضیه پایان دهد. او رفتنی نیست ولی به اجبار من باید این جا را ترک کنم چون به این صورت هرج و مرج بیداد می کند و با این تناقضات نمی توان ادامه داد. من معتقد هستم که در هر شرایطی باید راست گو بود ولی تنها چیزی که در این جا وجود نداشت راستی بود و این جا با زشتی ها رو به رو شده بود.
فرانچسکو توتی در ادامه گفت:
در اواسط فصل مصاحبه ای را انجام دادم و گفتم تیم رم در پایان فصل به رتبه ای بهتر از چهارم یا پنجم نخواهد رسید و مثل هر سال یوونتوس قهرمان می شود. آیا من دروغ گفتم؟ آیا این گونه نشد؟ با من دعوا کردند که چرا امید هواداران را نا امید می کنی. اگر من چیزی گفتم چون از شرایط باشگاه آگاهی دارم و می دانم قرار است با این وضعیت چه اتفاقی می افتد. بد است که در کمال صداقت راستش را گفتم؟ این قشنگ بود که به هواداران قولی پوچ و بیهوده می دادیم و آخر فصل آن ها بیشتر نا امید می شدند؟ راستی در همه کار ها حرف اول را می زند حتی اگر در جایی دوستش نداشته باشی و حتی به ضررت تمام شود. ترجیح می دهم آدم رکی باشم و راست بگویم تا دروغ بگویم و پشت زشتی ها پنهان شوم.
مثلاً در خصوص نتیجه نگرفتن شما تصور کنید. بازیکنان هم حق دارند اگر بهانه بیاورند. مثلاً بگویند چون رئیس هیچ وقت در کنار ما نیست، نتیجه نمی گیریم. فقدان حضور رئیس را در رم حس می کنیم و این موضوع واقعاً به باشگاه آسیب می زند؛ کسی باید بالای سر باشگاه باشد و تصمیم نهایی را اتخاذ کند تا اینطور هرکسی برای خودش تصمیم گیری نکند. حضور رئیس باعث می شود اعضای کادر باشگاه و بازیکنان با جدیت و در چارچوب مشخصی کارشان را انجام بدهند نه اینکه هرکسی هر کاری که خواست انجام بدهد. این موضوع کاملاً واضح است؛ به عنوان مثال شما یک بازیکن هستید؛ وقتی خودِ سرمربی در تمرینات حاضر است، همه با تلاش و جدیت تمرین می کنند اما در روزهایی که سرمربی حضور ندارد، با تمام وجود کار نمی کنید. این مسئله در همۀ امور چیز طبیعی است و وقتی کاری مهم باشد و یا اهمیت داده شود به این صورت می شود. ولی وقتی برایتان اهمیتی نداشته باشید خودتان یه جا هستید و کارتان یه جا بدون این که اصلا مهم باشد چه اتفاقی در نبودتان خواهد افتاد.
وی افزود:
شما بگویید وظیفه مدیر فنی چیست؟ مربی و بازیکنان با نظر مستقیم او انتخاب می شوند ولی در این جا هیچ چیز آن گونه که شما فکر می کنید نیست. اما در این مورد کسی با من صحبت نمی کند. پس من چه مدیری هستم؟ با توجه به تجربه ام، حس کردم ادامه دادن، تصمیم اشتباهی است. فکر می کنم در شناسایی بازیکنان مستعد توانایی زیادی دارم اما در این مورد هم به من اعتماد نشد. یعنی علنا من هیچ نقشی توی تصمیمات نداشتم . خب الکی برای چه بمانم؟ بمانم که چه بشود؟
پیشنهاد تیم های دیگر؟
بله از تیم های دیگر پیشنهاداتی دارم که آن ها به من جایگاه خوبی را ارائه کردند زیرا به من اعتماد دارند. این را هم بگویم به باشگاه هایی از قبیل ناپولی، یوونتوس و سایر باشگاه هایی که رم با آن ها همیشه رقابت سنتی داشته است صحبت نمی کنم. من دوست ندارم رفتنم از رم باعث شود تا بی احترامی پیش بیاید یا بعضی ها دلگیر شوند. حداقل به خاطر خودم و هواداران این کار را نمی کنم چون نمی توانم به رم خیانت کنم. منظور من بیشتر پست های مدیریتی در یوفا و فیفا است ولی باشگاه های دیگری نیز وجود دارند که مدیران آن، خواسته هایم را بر آورده می کنند.من همیشه آماده هستم. وقت کافی دارم تا در مورد بهترین پیشنهاد که باعث خوشحالی همه می شود، فکر کنم. این تصمیم را از قلب خود خواهم گرفت. اینجا نیامده ام تا از بقیه انتقاد کنم؛ با اراده خودم یک ماجراجویی مشترک را در باشگاه رم آغاز کردم؛ دیدم که به من احترام نمی گذارند بنابراین چاره ای جز جدایی ندارم. آن ها تقریبا به صورت مستقیم به من می گویند برو. چه چاره ای غیر از این دارم؟ آن ها اگر می خواستند بالدینی را عوض می کردند ولی وقتی جای پایش را محک تر می کنند چه معنی ای دارد؟ یعنی تو برو. چرا باید بگذارم همانند یک کودن من را نگاه کنند. تنها تصمیمی که در آن نقش داشتم، آوردن رانیری بود و باید از او بابت بله گفتن به من، تشکر کنم. با او تماس گرفتم، بدون بحث کردن در مورد مدت قرارداد و مسائل مالی، گفت فردا صبح در رم خواهم بود، آن را قبول کردند چون در آن مقطع بهتر از آن شرایط نمی توانست پیش بیاید.
آیا باشگاه های عربی برای خرید رم پیشنهاد داده اند؟
در حال حاضر نمی توانم نام فردی را بگویم چون حرفه ای نیست . ولی بله رم خواهان زیادی در سر تا سر دنیا دارد که دلشان می خواهد در این تیم سرمایه گذاری کنند. من به کشورهای زیادی به خصوص قطر، امارات و کویت سفر می کنم و می دانم افراد زیادی هستند که به سرمایه گذاری در رم علاقه دارند. ولی همه این ها در حدف حرف است و باید پیشنهاد جدی و پیشنهادی روی میز قرار داده شود تا بررسی شود. به همین صورت نه تیم رم هر باشگاه دیگری را نمی توان خرید و فروش کرد.
وی در ادامه عمق تاسف و علاقه اش به رم را بار دیگر بیان کرد و گفت:
نمی دانم در ادامه چگونه بگویم که بسیار ناراحت هستم. امروز روز بسیار بدی است ولی باور کنید دیگر جای من در این باشگاه نیست. چون من در این باشگاه هیچ کاره بودم و این مدیران بودند که به صورت محترمانه من را از وجودم جدا کردند. همیشه شرایط به این صورت نمی ماند. همه می آیند و می روند ولی این خود باشگاه است که تا ابد باقی می ماند و پرچم اش در اوج آسمان می درخشد. کاش می توانستم فرصتی پیدا کنم تا برای این تیم کاری انجام دهم. نقشی را داشته باشم که بتوانم مفید واقع بشوم ولی دو سال سکوت کردم و به نظرم این مقدار کافی بوده است. من را به باشگاه آورده بودند در صورتی که هیچ نقشی در آن نداشتم و دیگری برایم تصمیم می گرفت. مدیرانی که باعث خداحافظی من و دنیله ده روسی شدند و حتی باعث شدند الان من از مدیریت رم خداحافظی کنم الان کجا هستند؟ به نظر شما نباید پاسخ گو باشند. خیر آن ها می خواستند من بروم و موفق نیز شدند. دیگر چگونه به من بگویند که تو هیچ کاره ای؟ وقتی اخبار رم را در روزنامه می خوانی همانند یک شهروند عادی آیا این نشان می دهد که تو دارای پست و مقامی در تیم هستی؟
واقعاً متأسفم که کار به این جا رسید ولی می دانم که همه من را درک خواهند کرد. متوجه خواهند شد که داستان از چه قرار است. هواداران واقعی باید تا ابد در کنار تیم بمانند. حتی الان که دارم می روم بازی های رم را بیش از پیش در کنار هواداران دنبال خواهم کرد. امیدوارم رم بتواند با فونسکا به جایگاه بهتری دست پیدا کند و روزی ریشه این مدیریت و این فساد از جا کنده شود. آن موقع است که دوست دارم به رم برگردم. تا خدمت واقعی خود را به همه مخصوصاً هواداران رم نشان دهم. امیدوارم روزی این اتفاق بیفتد که بتوان این باشگاه بزرگ را از دست هم چنین مدیریتی نجات داد و امثال من و دنیله ده روسی بتوانیم با خیالی آسوده و خدمتی خالصانه به این تیم خدمت کنیم و پرچم آن را بیش از پیش به اهتزار در آوریم. از همه کسانی که به حرف های من گوش دادند تشکر می کنم و موفق باشید.
