تیم پاری سن ژرمن فرانسه با نام انگلیسی Paris Saint-German دارای ۱۱٪ کل هواداران باشگاههای فوتبال در فرانسه است که از این نظر بعد از المپیک مارسی حریف دیرینه خود در رده دوم قرار دارد. این باشگاه در ۱۲ آگوست سال ۱۹۷۰ با تصمیم چند تن از بازرگانان و قدرتمندان بازار از ادغام دو باشگاه «Paris FC» و «Stade Saint-Germain» بوجود آمد.
دیری نگذشت که این باشگاه در اولین سال حضور خود در لیگ ۲ فرانسه خوش درخشید و با کمک ستاره خو دژان ژورکائف قهرمانی و مجوز حضور در لیگ ۱ را کسب کردند و جایگاه خود را ارتقا دادند. لحظات به سرعت سپری می شد و سال ۱۹۷۱ به عنوانی دست پیدا نکردند. آنها با قدرت ادامه می دادند و دو سال بعد یعنی در سال ۱۹۷۲ باشگاه جدا سازی شد و به دو تیم Paris fc و پاری سن ژرمن تبدیل شد. این اتفاقات در حالی رخ داد که شورای شهر پاریس به تیم پاریس ۸۵۰،۰۰۰ فرانک بدهی پرداخت ولی نتوانست نام خود را حفظ کند و گروهی از مدیران، به رهبری گای کورسنت و پیر ادیان گویوت دوباره سرمایه گذاری کردند و تیم پاریس را به جایگاه لیگ ۱ بازگرداندند. در این میان باشگاه پاری سن ژرمن توانست فقط نام خود را حفظ ولی به لیگ ۳ فرانسه سقوط کند ولی باز هم با تلاش فراوان و دو سال بعد یعنی در سال ۱۹۷۴ آن ها به لیگ ۱ راه پیدا کردند و در همان سال به ورزشگاه اختصاصی خود پارک ده پرنس که در جنوب غربی پاریس واقع شده بود نقل مکان کردند. لازم به ذکر است که این ورزشگاه از نظر ظرفیت سومین ورزشگاه بزرگ فرانسه است. پی اس جی اولین بازی خود در این ورزشگاه را در برابر ستاره سرخ در ۱۰ نوامبر ۱۹۷۳ انجام داد.
بیشتر ستاره های باشگاه، از جمله کاپیتان تیم ژان جورکائوف ترجیح می دادند که همراه تیم پاریس در لیگ ۱ باقی بمانند و بنابر این پاری سن ژرمن باید با جوانان تازه کار لیگ ۳ را شروع و محک جدیدی را آغاز می کرد. آن ها با عده ای از جوانان با استعداد لیگ ۳ را شروع کردند و در این میان جوانان می توانستند در بازار تبلیغات خود را تبدیل به ستارگان بزرگی کنند. این گروه شامل کریستین اندر، اریک رنوت، اوتنیل دوسوی، میشل مارلا، برنار برئو، کامیل چکیور و ژاک لاپوست بود که پس از تلاش های متمادی توانستند در سال ۱۹۷۴ به لیگ ۱ راه پیدا کنند و دوباره شروعی جدید داشته باشند.
تیم پاری سن ژرمن، غول بدون حریف فوتبال فرانسه
پاری سن ژرمن عرصه جدیدی را پس از آن تجربه کرد و توانست که با طراح لباس خود به نام دنیل هتچر و با کمک های مالی او پیشرفت قابل توجهی و تازه ای داشته باشد. در کنار کمک های مالی قابل توجهی که هتچر به باشگاه کرد، پیراهن نمادین جدید پاری سن ژرمن و لوگو آن ها را با برند جدید خود طراحی کرد.
او پس از اینکه بیرون از زمین توانست اتفاقات خوبی برای پاریس رقم بزند، با چندین بازیکن برجسته مانند ژان پیر دوگالینی، ژان دلوفره، لوئیس کاردیت و جکی بید قرارداد به امضا رساند و آن ها را به پیشرفت های بالایی رساند و از آن پس دیگر از لیگ ۱ سقوط نکردند و همواره توانستند قدرت خود را حفظ کنند. در آن چند سال شروع به جذب ستاره مختلفی کردند از جمله مصطفی داعلت که با دستمزد سالانه او ۱.۴ میلیون فرانک رکورددار نقل و انتقالات شد. بعد از آن کارلوس بایچینی در ژوئن ۱۹۷۷ بود. مهاجم آرژانتینی، که در فصل اول خود ۳۷ گل در ۳۸ بازی به ثمر رساند، آخرین ثمره بزرگ دانیل هچتر بود.
در ژانویه سال ۱۹۷۸ دنیل هتچر به دلیل فساد مالی در فروش بلیط در ورزشگاه پارک ده پرنس از سوی فدراسیون فوتبال فرانسه مادام العمر از فعالیت های فوتبالی ممنوع شد و بالاجبار باشگاه را ترک کرد ولی بسیاری از هواداران همچنان او را همچون قهرمانی می دیدند که در برهه ای سخت از تاریخ باشگاه به تیمشان اضافه شد و کمک کرد. حتی در بازی آخری که هتچر در باشگاه بود هواداران نام او را صدا می زدند.
پس از خروج هتچر برخی ستاره ها در باشگاه نگه داشته شدند و چند بازیکن جدید نیز به تیم اضافه شدند. آن ها ۱۳ سال تحت نظر فرانسیس بورلی به کار خود ادامه دادند. در سال ۱۹۸۱-۸۲ پاریسی ها که به فینال جام حذفی راه یافته بودند از حمایت هواداران خود برخوردار بودند. در آن بازی نزدیک به ۱۵۰۰۰۰ هزار درخواست برای ۴۶۱۶۰ صندلی وجود داشت که در نهایت پاریسی ها قهرمان آن دوره از رقابت ها شدند.
طولی نکشید که این باشگاه به اولین قهرمانی خود در جام حذفی فرانسه در سال ۱۹۸۲ دست پیدا کرد در دهه ای که بازیکنانی هم چون لوئیس فرناندز و سافت سوشیچ بازی می کردند. سال بعد یعنی در سال ۱۹۸۲ هم توانستند با تکرار قهرمانی خود این بار در برابر نانت از عنوان قهرمانی خود در جام حذفی فرانسه دفاع کنند.
چهار سال بعد یعنی در سال ۱۹۸۵ آن ها به اولین قهرمانی در لیگ ۱ فرانسه دست پیدا کردند. اما پس از آن در سال ۱۹۸۷ با افت شدیدی رو به رو شدند و هفتم شدند. در سال های بعدی بودجه پاریسی ها به شدت کاهش یافت و بسیاری از هواداران این تیم از فرانسیس بورلی خواستند که استعفا کند چون تنها چند قدم تا ورشکستگی باقی مانده بود. سرانجام در آوریل سال ۱۹۹۱ پس از چند شکست سنگین و حذف های متمادی از اروپا با فشار بیش از حد طرفداران، بورلی پذیرفت تا باشگاه را به غول تلویزیون فرانسه +Canal واگذار کند و بفروشد و ازین پس وارد دوران طلایی خود شوند.
این شبکه تلویزیونی سرمایه گذاری زیادی برای پخش بازی های خانگی پاریسی ها از تلویزیون فرانسه کرد و در نتیجه ۴۰ درصد از در آمد این باشگاه از این طریق تامین شد. پس از آن، آن ها به یکی از ثروتمندترین باشگاه های فوتبال فرانسه تبدیل شدند. کانال پلاس بدهی ۵۰ میلیونی باشگاه را پرداخت کرد و میشل دونیسوت خبرنگار معروف کانال را به جای فرانسیس بورلی منصوب کردند. بعد از آن راه های پپیشرفت این باشگاه به شدت باز شد و دوران طلایی دهه ۹۰ آغاز شد و در نتیجه، کانال + بودجه باشگاه را از ۹۰ به ۱۲۰ میلیون فرانک به منظور ساخت یک تیم قوی برای فصل ۱۹۹۱-۱۹۹۲ افزایش داد. در تابستان آن سال آرتور جورج معروف مربی سابق پورتو را به عنوان مربی برگزیدند و خریدهای بزرگی از جمله ستاره های برزیلی ریکاردو و والدو و پل لو گین، لورنت فورنی و پاتریک کالستر، بازیکنان تیم ملی فرانسه را انجام دادند. با وجود انتقادهای فراوان به نحوه و سبک بازی و ترکیب، جورج توانست موفقیت های زیادی را کسب و به رکورد میانگین تماشاگر بالای ۲۵۰۰۰ هزار نفر در هر بازی دست پیدا کند. در سال ۱۹۹۳ توانستند سومین جام حذفی فرانسه را با شکست نانت بدست آورند عنوانی ده سال قبل پاریسی ها توانسته بودند آن را از آن خورد کنند. این اولین جامی بود که توانستند تحت نظر این شبکه تلویزیونی و از سال ۱۹۸۶ کسب کنند.
در کل، دهه ۹۰ میلادی که PSG به عنوان یک غول فوتبال فرانسوی شروع به رشد کرد. پیشرفت ها زیر نظر این کانال تلویزیونی در سال ۱۹۹۱ در این باشگاه بیشتر شد و سرمایه گذاری های هنگفتی برای باشگاه انجام شد و سازمان سرمایه گذار قادر به تنظیم دقیق هدف های آنها بود. پس از این دوره بود که این باشگاه به عصر طلایی خود وارد شد. در دهه ۱۹۹۰ پاریسی ها موفق به کسب ۹ عنوان شدند. در سال های ۱۹۹۲-۹۳ و ۱۹۹۴-۹۵ و ۱۹۹۷-۹۸ برنده جام حذفی فرانسه، در سال ۱۹۹۴-۹۵ به عنوان دومین قهرمانی خود در لیگ ۱ و در سال ۱۹۹۴-۹۵ و ۱۹۹۷-۹۸ قهرمان کاپا دلا لیگ و سوپر جام فرانسه ۱۹۹۵ و ۱۹۹۸ و به جام در جام اروپا ۱۹۹۵-۹۶ دست پیدا کند.
دهه ۹۰ ، سال های درخشان تیم پاری سن ژرمن
جام در جام اروپا سری رقابتهایی بود که قهرمانان جام حذفی در کشورهای اروپایی به آن راه مییافتند برای همین به این رقابتها جام برندگان جام هم میگفتند. این رقابتها برای نخستین بار در فصل ۱۹۶۱–۱۹۶۰ برگزار شد و تیمهای فیورنتینا از ایتالیا و گلاسگو رنجرز اسکاتلند به فینال راه پیدا کردند و فیورنتینا قهرمانی در این جام را تصاحب کرد. در سال ۱۹۹۸ میلادی یوفا تصمیم گرفت تا این رقابتها را منحل کند و از آن پس قرار شد تا قهرمانان جام حذفی کشورهای اروپایی به جام یوفا صعود کنند.
آخرین دوره جام در جام اروپا درفصل ۱۹۹۹–۱۹۹۸ برگزار شدکه در آن تیم لاتزیو از ایتالیا موفق شد با نتیجه دو بر یک با گلهای کریستین ویهری و پاول ندود رئال مایورکا را شکست دهد و آخرین قهرمان جام در جام اروپا لقب گیرد. در سال ۱۹۹۶ پاریسی ها توانستند راپیدوین اتریش را با نتیجه یک بر صفر در ورزشگاه ورزشگاه کینگ بودوئن در حضور ۳۷۰۰۰ تماشاگر شکست دهند و قهرمانی آن دوره از رقابت ها را نیز از آن خود کنند. در آن زمان، بازیکنان اصلی تیم برنارد لاما، آلن روچ، پل لوگن، وینسنت گینر، دیوید گینولا و جیمی جورکاف بودند که در تیم ملی فرانسه هم توپ می زدند و بازیکنان بزرگی بودند و ریکاردو، والدئو، ریک و لئوناردو هم به طور منظم برای تیم ملی برزیل بازی می کردند.
از نکات قابل توجه دهه ۹۰ هم می توان به آغاز تولد رقابت بین پاری سن ژرمن و المپیک مارسی اشاره کرد که از آن دوران به بعد به عنوان حریف سنتی یکدیگر شناخته شدند و اوج هیجان را در لیگ ۱ فرانسه به جود آوردند. لازم به ذکر است +canal دلیل اصلی خرید خود از سهام این باشگاه را بوجود آوردن یک محیط رقابتی در فرانسه و جذب بازار بیشتر اعلام کرده بود و چه تیمی بهتر از تیم مارسی که بتواند این امر را محقق سازد. همچنین مدیر باشگاه مارسی هم از این قضیه استقبال کرد و در آن سال با تقویت کری خوانی ها و خصومت ها این تیم ها به دو رقیب سنتی تبدیل و بر سر زبان ها افتادند. بازی هایشان از حالت یکنواخت همیشگی خارج و مهیج شد و بینندگان زیادی را در سراسر دنیا به خود جذب کرد. در سال های ۱۹۸۹ لغایت ۱۹۹۲ مارسی موفق به کسب چهار قهرمانی لیگ ۱ فرانسه شد و این تنش ها هر روز بیشتر از پیش می شد. اوج درگیری ها در ۱۸ دسامبر ۱۹۹۲ در ورزشگاه خانگی پاریسی ها بوجود آمد که با برخرودهای شدیدی همراه بود و باعث شد آن بازی و مکان را کشتارگاه یا دکان قصابی نامیدند. این روز بود که به اصطلاح ال کلاسیکو فرانسه لقب گرفت و تا به امروز با همین نام از آن یاد می شود.
از سال ۱۹۹۸ به بعد پی اس جی افت وحشتناکی کرد و به دلیل افت سهام و سو مدیریت به جایگاه های پایین تر سقوط کرد تا اینکه پس از کش و قوس های فراوان و ضررهای بسیار در سال ۲۰۰۱ لغایت ۲۰۰۳ با جادوی رونالدینهو برزیلی و پائولتای پرتغالی کمک های زیادی به این تیم شد و در سال ۲۰۰۶، canal + سهام باشگاه را به یک سرمایه گذار بزرگ پایتخت واگذار کرد و آن ها ۹۵ درصد سهام را خریداری کردند و صاحب باشگاه شدند. پس از آن در سال ۲۰۰۶ و ۲۰۰۹ – ۲۰۱۰ پاریسی ها برنده جام حذفی شدند و در سال ۲۰۰۷ قهرمان کاپا دلا لیگ شدند. این دوران نزول و صعود و تغییرات این چنینی در باشگاه باعث می شد که پاریسی ها سر زبان ها بیفتند. در سال ۲۰۱۱ باز هم همه چیز تغییر یافت و پی اس جی پا به عرصه جدیدی گذاشت، عرصه ای که بیش از پیش هیجان انگیز تر و درخشان تر بنظر می رسد.
شنیده هایی از خاور میانه به گوش می رسید و همین صحبت ها کافی بود تا تمام تیم های فرانسوی صدای پای یک سرمایه عظیم و ساخت یک تیم بزرگ را بشنوند و احساس خظر کنند. بعد از اینکه سازمان سرمایهگذاری قطر با نام انگلیسی Sports Investments Qatar سهام باشگاه را خرید، تاجر و سرمایه دار و همچنین بازیکن حرفهای سابق تنیس اهل کشور قطر به نام ناصر الخلیفی را به عنوان رییس باشگاه انتخاب کرد. وی به طرفداران باشگاه قول داد که پی اس جی را به یک باشگاه فوق بزرگ با جام های فراوان تبدیل کند. بد نیست درباره ناصر الخلیفی یکی از ثروتمندترین افراد حال حاضر دنیا بدانید که پدر و پدربزرگ او صیاد مروارید بودند، وقتی ۱۱ ساله بود رابطه اش با امیر قطر شروع کرده بود. فارغ التحصیل دانشگاه اقتصاد قطر است و به مدت ۵ سال در تیم تنیس قطر بازی کرد و از سال ۲۰۰۸ رئیس اتحاد تنیس قطر است. در حال حاضر هفتمین باشگاه دار ثروتمند دنیا و جزو ۲۴۰ نفر ثروتمندترین افراد دنیا است. او در ابتدا کار خود را به عنوان مدیر حقوقی در تلویزیون ورزشی الجزیره شروع کرد. در سال ۲۰۱۳ به عنوان مدیر عامل شبکههای ورزشی جزیره ترفیع پیدا کرد و سپس به رئیس شبکههای تلویزیونی بین اسپورت تبدیل شد. با توجه به این قدرت و عظمت توانست در بازار نقل و انتقالات سالانه سر و صدا های زیادی به پا کند. او در سال ۲۰۱۲-۱۳ اسطوره باشگاه لئوناردو را به عنوان یک مدیر ورزشی به تیم باز گرداند و آن سال رکورد بی سابقه ای در هزینه ها و ولخرجی ها از خود بر جای گذاشت که در تاریخ لیگ ۱ فرانسه بی سابقه بود. با آوردن زلاتان ابراهیموویچ وگل های فراوان او و تیاگو سیلوا و سرمربیگری کارلو آنجلوتی آن ها بیش از پیش بر سر زبان ها افتادند. همچنین ادینسون کاونانی در سال ۲۰۱۳ و دیوید لوییز در سال ۲۰۱۴ به تیم اضافه شدند و با رفتن کارلو آنجلوتی لوران بلان سرمربی آبی پوشان شد و پس از او اونای امری از سال ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۸ سرمربی پاری سن ژرمن بود و پس از رفتن به آرسنال در سال ۲۰۱۹ توماس توخل هدایت پاریسی ها بر عهده گرفت واین سرمربی آلمانی هم اکنون سرمربی پاریسی ها می باشد. در فصل ۲۰۰۹-۲۰۱۰ در هر بازی خانگی این تیم به طور متوسط ۳۳،۲۶۶ نفر تماشاگر حضور داشتند که از این نظر در فرانسه چهارمین باشگاه بودند.
با تلاش های فراوان سرمربی های پاریسی ها و بازیکنان بزرگ این تیم پاریس به عنوان تیم اول فرانسه خود را معرفی کرد و در طی سال های ۲۰۱۲–۱۳, ۲۰۱۳–۱۴, ۲۰۱۴–۱۵, ۲۰۱۵–۱۶, ۲۰۱۷–۱۸, ۲۰۱۸–۱۹ آن ها مقتدرانه قهرمان لیگ ۱ فرانسه شدند. همچنین در سال های ۲۰۱۴–۱۵, ۲۰۱۵–۱۶, ۲۰۱۶–۱۷, ۲۰۱۷–۱۸ عنوان قهرمانی در جام حذفی را نیز به دست آوردند. از عناوین دیگر در این سال ها می توان به قهرمانی در کاپا دلا لیگ در سال های ۲۰۱۳–۱۴, ۲۰۱۴–۱۵, ۲۰۱۵–۱۶, ۲۰۱۶–۱۷, ۲۰۱۷–۱۸ و سوپر جام فوتبال فرانسه در سال های ۲۰۱۳, ۲۰۱۴, ۲۰۱۵, ۲۰۱۶, ۲۰۱۷، ۲۰۱۸ و عناوین دیگر اشاره کرد. ولی همانطور که در قبل گفته شد قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا رویای پاریسی ها باقی ماند و هنوز به این مهم دست پیدا نکردند و تا صعود به مراحل بالا و حذف در مراحل حذفی از کسب این جام باز می مانند.
ناصر الخلیفی و هزینه های سرسام آور برای کسب موفقیت در فرانسه
در مورد ورزشگاه پارک ده پرنس بد نیست بدانید که این استادیوم در جنوب-غربی شهر پاریس است. این ورزشگاه، پنجمین ورزشگاه بزرگ فرانسه و قدیمیترین ورزشگاه پاریس است که در یکی از بهترین مناطق این شهر واقع شدهاست. این ورزشگاه متعلق به شهرداری پاریس است و تا سال ۲۰۰۶ در اختیار اس.او.اس.او (یکی از شرکتهای زیر مجموعه کانال +) قرار داشت و پس از آن برای ۶۰ سال به باشگاه فوتبال پاری سن-ژرمن اجاره داده شد. این ورزشگاه در سال ۱۸۹۷ میلادی ساخته شده، ظرفیت آن ۴۸٬۷۱۲ است و تا قبل از ساخته شدن ورزشگاه استاد دو فرانس، ورزشگاه خانگی تیم ملی فوتبال فرانسه و تیم ملی راگبی فرانسه بودهاست. ورزشگاه پارک دِ پرنس میزبان دو جامجهانی فوتبال، دو فینال جام ملتهای اروپا، سه فینال لیگ قهرمانان اروپا، دو فینال جام یوفا، یک فینال جام در جام اروپا، دو فینال جام لاتین، ۱۲۸ بازی تیم ملی فوتبال فرانسه و ۳۳ فینال جام حذفی فوتبال فرانسه بوده است.
از زمان خرید سهام توسط کمپانی قطری، PSG بیش از ۱ میلیارد یورو برای خرید بازیکنان بزرگی همچون زلاتان ابراهیموویچ، تیاگو سیلوا، ادینسون کاوانی، نیمار و کیلیان امباپه صرف کرده است و ۲۰ عنوان مهم را برنده شده است ولی در طی این سال ها و با وجود تلاش های فراوان رقابت های همیشه دور از دسترس آن ها باقی ماند و پاریسی ها نتوانستند در این عرصه موفقیتی کسب کنند. علیرغم تمام خرید ها و تلاش های زیاد، لیگ قهرمانان اروپا ثابت کرد که همواره یک جام دور از دسترس برای پاری سن ژرمن به حساب می آید و آن ها از سال ۲۰۱۲ که قطری ها آمده اند تاکنون هیچ وقت موفق نشدند به فینال این دوره از رقابت ها صعود کنند.
در خصوص رنگ پیراهن تیم، شاید خیلیها با توجه به رنگ کنونی پیراهن اول این تیم پاری سن ژرمن را بارنگ سرمهای میشناسند اما پیش از این مردان پاریسی از پیراهنهای روشنتری استفاده میکردند و رنگ آبی نماد این باشگاه است. در لوگوی باشگاه نیز برج ایفل که نماد شهر پاریس هم هست در میان یک دایره آبی رنگ قرار دارد. در فصل جاری رنگ اول پیراهن پی اس جی سرمه ای، پیراهن دوم به رنگ سفید و پیراهن سوم مشکی می باشد.
بد نیست بدانید در حال حاضر تیم پاری سن ژرمن با درآمد سالیانه ۴۸۶ میلیون یورو به عنوان هفتمین باشگاه فوتبال پر درآمد دنیا محسوب می شود و باشگاه پاریس سن ژرمن با ارزشی بالغ بر ۸۲۵ میلیون یورو به عنوان یازدهمین باشگاه فوتبال باارزش دنیا تعیین شده است. باشگاه پاری سن ژرمن همچنین روی آکادمی فوتبال جوانان پاریس سن ژرمن و تیم فوتبال بانوان پاریس سن ژرمن سرمایه گذاری گسترده ای انجام داده است و روز به روز در حال گسترش دادن تشکیلات خود می باشد. هم اکنون پاریسی ها در همان ورزشگاه با ظرفیت ۴۹۶۹۱ و با ۲۵ بازیکن شامل ۱۴ بازیکن خارجی که از این میان ۱۲ بازیکن ملی پوش هستند به کار خود ادامه می دهند.
شایان ذکر است باشگاه پاری سن ژرمن در فوتال بانوان هم فعالیت می کند و تیم فوتبال زنان پاری سن ژرمن یک باشگاه حرفهای در شهر پاریس فرانسه است. این باشگاه بخش زنان پاری سن ژرمن است که از سال ۱۹۹۱ تأسیس شده است. مربی این تیم فرید بن ستیتی است و همانند تیم های اصلی دیگر ناصر الخلیفی رئیس این باشگاه است. ورزشگاه اصلی این تیم ورزشگاه سباستین شارلتی در پاریس است که دارای ظرفیت ۲۰٬۰۰۰ نفر است.
یک پاسخ
پیدایش این باشکاه از ابتدا تا الان بسیار جالب بوده . این که سرمایه گذاران قطری به یک باره با پیدایششون و سرمایه گذاریشون می تونن همه چیز رو عوض کنن و ای باشگاه رو به موقعیت فعلی تبدیل کنن خیلی جالبه. هر روز هم داره قدرت و پول اشون بیشتر میشه که نشون میده چقدر این فوتبال پول زاست و آینده درخشانی داره