تیم فوتبال لاتزیو ایتالیا همواره طرفداران زیادی را در سرتاسر دنیا دارد و شاید کسانی وجود داشته باشند که اطلاعات زیادی در خصوص تاریخچه تیم لاتزیو و افتخارات این باشگاه نداشته باشند. در مطلب زیر به این موضوع خواهیم پرداخت.
پیش بینی بازی های ورزشی در بتکارت
تاریخچه تیم لاتزیو ؛ حسرت نوزده ساله قهرمانی این تیم در سری آ ایتالیا
تاریخچه تیم لاتزیو به اختصار :
سوسیتا اسپورتیوا لاتزیو باشگاه حرفه ای ورزشی است که در شهر رم واقع شده و بیشتر به واسطه فعالیت های فوتبالی‌اش مشهور می‌باشد. این مجموعه در ۹ ژانویه سال ۱۹۰۰ پایه گذاری شده و تاریخچه این باشگاه نشان‌گر این است که باشگاه لاتزیو تقریبا همیشه در سطح اول فوتبال ایتالیا قرار داشته است. این تیم دو بار قهرمان سری آ ایتالیا شده است که از آخرین بار آن نوزده سال می‌گذرد. قهرمانی های لاتزیو در سری آ در سال های ۱۹۷۳–۷۴, ۱۹۹۹–۲۰۰۰ رقم خورد. هم‌چنین آن ها در رقابت های کوپا ایتالیا هفت بار در سال های ۱۹۵۸, ۱۹۹۷–۹۸, ۱۹۹۹–۲۰۰۰, ۲۰۰۳–۰۴, ۲۰۰۸–۰۹, ۲۰۱۲–۱۳, ۲۰۱۸–۱۹ قهرمان شده اند. قهرمانی‌های آن ها در سوپر کاپ ایتالیا که بین تیم های قهرمان سری آ و قهرمان کوپا ایتالیا برگزار می‌شود و در سال های ۱۹۹۸, ۲۰۰۰, ۲۰۰۹, ۲۰۱۷ اتفاق افتاد. آن‌ها هنگامی که در سری بی حضور داشتند توانستند در سال ۱۹۶۸–۶۹ قهرمان شوند و به سری آ صعود کردند.
تاریخچه باشگاه لاتزیو:
باشگاه لاتزیو در نهم ژانویه سال ۱۹۰۰ درمنطقه ای به نام پراتی واقع در شهر رم ایتالیا، تاسیس گردید. تا سال ۱۹۱۰ این باشگاه در سطح آماتور و غیر حرفه ای بازی می‌کرد تا این که در سال ۱۹۱۲ فدراسیون فوتبال ایتالیا نسبت به سازمان‌دهی رقابت های قهرمانی در جنوب و مرکز ایتالیا اقدام نمود و تیم لاتزیو به رقابت‌های لیگ اول ملحق شد و سه بار به فینال رقابت‌های پلی آف راه یافت ولی در هیچ کدام از این بازی ها نتوانست به موفقیت دست پیدا کند. این تیم در سال ۱۹۱۳ درمقابل تیم پورو ورچلی، در سال ۱۹۱۴ در برابرتیم کسیل و در سال۱۹۲۳ نتیجه را به تیم جنوا واگذار کرد. تیم لاتزیو برای اولین بار به صورت سازمان یافته در سال ۱۹۲۹ در مسابقات سری آ بازی کرد.
دهه ۱۹۵۰
لاتزیو در دهه ۵۰ میلادی توانست نتایج بهتری را کسب کند. در سال ۱۹۵۸ با سرمربیگری آلفردو مونزا ایتالیایی توانست برای اولین بار به مقام قهرمانی مسابقات کوپا ایتالیا دست پیدا کند.
دهه ۱۹۶۰
در سال ۱۹۶۱ تیم لاتزیو دچار تزلزل شد و به سری بی سقوط کرد. دو سال بعد توانست نیروی خود را بازیابی کند و به سری آ صعودی دوباره داشته باشد. در سال ۱۹۶۴ زیر نظرمربی آرژانتینی خوان کارلوس لورنزو توانست به واسطه خط دفاعی مستحکم خود برد ۰-۳ خارج از خانه مقابل یوونتوس را تجربه کند و بهترین نتیجه فصل را به دست آورد و در سال ۱۹۶۸- ۱۹۶۹ قهرمان سری بی شود.
دهه ۱۹۷۰
تیم لاتزیو برای دومین بار در سال ۱۹۷۱ به سری بی سقوط کرد ولی دو سال بعد در سال ۱۹۷۲ توانست دوباره به سری آ بازگردد. پس از بازگشت این تیم در بین سال های ۱۹۷۲ تا۱۹۷۳ به سری آ، لاتزیو به عنوان یک حریف قدرتمند اسکودتو برای تیم‌های یوونتوس و میلان مطرح شد. تیم لاتزیو با کاپیتانی جوزپه ویلسون و بازیکنانی همچون لوسیانو چیچیکونی، ماریو فراستالوپی، جورجیو کینایا و به سرمربیگری توماسو ماسترلی به میدان می‌رفت و توانست در فاصله بین سال های ۱۹۷۳ تا ۱۹۷۴ عملکرد قابل توجهی را به دست آورد و توانست برای اولین بار در سال ۱۹۷۳- ۱۹۷۴ قهرمان سری آ ایتالیا شود. هر چند که در این مدت با تراژدی‌های متعددی از جمله: مرگ لوسیانو چیچیکونی و توماسو ماسترلی و هم چنین جدا شدن جورجیو کینایا از تیم روبرو شدند و همین امر باعث شد که ضربه بزرگی به تیم وارد شود. پیوستن برونو جیوردانو بهترین گلزن فوتبال ایتالیا در سال ۱۹۷۹ به لاتزیو، باعث شد تا دراین برهه از زمان آرامش مجددا به تیم بازگردد.
دهه ۱۹۸۰
در سال ۱۹۸۰ تیم لاتزیو و میلان به دلیل رسوایی هایی که در شرط بندی‌های غیر قانونی در مسابقات به بارآورده بودند به مدت سه فصل به سری بی انتقال داده شدند. این تبعید تا سال ۱۹۸۳ به طول انجامید و در فاصله بین سال های ۱۹۸۴ و ۱۹۸۵ دوران بسیار بدی را تنها با کسب ۱۵ امتیاز پشت سر گذاشتند.
در سال ۱۹۸۶ بار دیگر به دلیل رسوایی کلودیو وینازانی در بازی و کسر نه امتیاز از تیم به مشکل جدی برخوردند. آن ها تلاش زیادی را برای باقی ماندن در سری بی داشتند و با کسب پیروزی در بازی پلی آف تارانتو و کامپوباسو، ازسقوط به سری سی نجات یافت.
بازگشت لاتزیو به سری آ در سال ۱۹۸۸ می تواند نقطه عطفی در تاریخ فوتبال این کشور باشد. این بازگشت با مدیریت دقیق مالی جیانمارکو کالری و استحکام بخشیدن دوباره او به تیم حادث شد و سبب شد تا لاتزیو بتواند دوباره به دوران اوج خود بازگردد.
دهه ۱۹۹۰
با پیوستن سرجیو کارنوتی به تیم لاتزیو در سال ۱۹۹۲ تاریخچه این باشگاه تغییر کرد زیرا او سرمایه گذاری بلند مدتی را بر روی بازیکنان جدید به منظور ساختن تیمی که بتواند در سطح اسکودتو رقابت کند، انجام داد. کارنوتی در دوران تصدی گریش در لاتزیو توانست هافبک انگلیسی پائول گاسکوین را از تاتنهام به ارزش ۵.۵ میلیون یورو خریداری کند. کارنوتی با خرید بازیکنان بزرگ و ستاره های معروف دنیا توانست رکورد بازار نقل و انتقالات را در هم بشکند. خوان سباستین ورون با ارزش ۱۸ میلیون یورو، کریستسن ویری با ارزش ۱۹ میلیون یورو و هم چنین خرید هرنان کرسپو از تیم پارما با ارزش ۳۵ میلیون یورو – اگرچه تنها برای مدت یک هفته- در آن زمان بزرگترین رکورد نقل و انتقالات دنیا به شمار می آمدند.
لاتزیو در سال ۱۹۹۵ توانست مقام قهرمانی سری آ ایتالیا را کسب کند، بعد از آن در سال ۱۹۹۶ مقام سوم و در سال ۱۹۹۷ مقام چهارم را از آن خود کرد. در سال ۱۹۹۹-۲۰۰۰ این تیم توانست دومین قهرمانی خود را در سری آ به دست آورد.
تیم لاتزیو با داشتن بازیکنانی چون میهایلوویچ، آلساندرو نستا، مارسلو سالاس و پاول ندود توانست در سال ۲۰۰۰، موفقیت هایی را به دست آورد. لاتزیو در سال ۱۹۹۷- ۱۹۹۸ با مدیریت اسون-گوران اریکسون سوئدی درمسابقات کوپا ایتالیا شرکت نمود و برای دومین بار عنوان قهرمانی این مسابقات را از آن خود کرد. هم چنین این تیم در سال ۱۹۹۹- ۲۰۰۰ نیز برای سومین بار قهرمانی در رقابت های کوپا ایتالیا را جشن گرفت.
در ۲۷ آگوست ۱۹۹۹ سوپر کاپ اروپا بین تیم های لاتزیو و منچستر یونایتد برگزار شد که در نهایت لاتزیو با یک گل توانست منچستر را شکست دهد و برای اولین بار افتخاری مهم به دست آورد و قهرمان سوپر جام اروپا شود.
هم‌چنین در ۱۹ می سال ۱۹۹۹ به مرحله فینال جام یوفا رسید. در این مسابقه که در ویلا پارک شهر بیرمنگهام انگلیس برگزار می‌شد لاتزیو درمقابل تیم مایورکا اسپانیا بازی کرد و با دو گل توانست این تیم را شکست دهد. این دو گل توسط ویری و ندود زده شد تا عنوان قهرمانی این مسابقه را از آن تیم لاتزیو کند.
در فینال بازی جام یوفا که در۶ می سال ۱۹۹۸ در شهر پاریس برگزار شد، لاتزیو با نتیجه ۳-۰ در مقابل تیم اینترمیلان شکست خورد. گل های این بازی توسط زامورانو، زانتی و رونالدو برزیلی زده شد.
دهه ۲۰۰۰ و بعد از آن
این تیم در سال ۲۰۰۰ سوپر جام ایتالیا را از آن خود کرد و جشن قهرمانی گرفت. بد نیست بدانید تیم لاتزیو اولین باشگاه ایتالیایی بود که به بازار سهام ایتالیا راه یافت. همزمان با اتمام بودجه باشگاه، نتایج بازی ها نیز روند نزولی پیدا کرده بود. این تیم در سال ۲۰۰۲ با رسوایی مالی کارنوتی ومحصولات غذایی چند ملیتی چیریو که متعلق به کارنوتی بود، مواجه شد و به همین سبب کارنوتی از سمت خود در این باشگاه کناره گیری کرد. لاتزیو تا سال ۲۰۰۴ توسط مدیران مالی موقت و هم‌چنین یک صندوق بانکی اداره می‌شد. فشار وارد شده به تیم سبب شد تا باشگاه مجبور به فروش بازیکنان ستاره و حتی کاپیتان محبوب خود آلساندرو نستا شود. در سال ۲۰۰۴ ، کلودیو لوتیتو که یک کار آفرین و سرمایه گذار به شمار می‌آمد توانست اکثر سهام باشگاه را از آن خود کند.
ستاره سابق ۳۶ ساله لاتزیو، پائولو دی کانیو موافقت کرد به این باشگاه بپیوندد. در فصل ۲۰۰۶ –۲۰۰۵ لاتزیو بسیاری از بازیکنان قدیمی خود مانند فرناندو کوتو، و پائولو نگرو و جولیانو جانیکدا را به دلیل این که حاضر به کاهش دستمزد خود نشده بودند، را از دست داد. فصل ۲۰۰۵-۲۰۰۶ تحت مربیگری دلیو روسی، لاتزیو با تیمی متشکل از بازیکنان قدیمی مانند: آنجلو پروتزی، فابیو لیورانی و اوسمانه دابو و با تزریق بازیکنان با انگیزه با دستمزد پایین‌تر، توانست بهتر از قبل ظاهر شود. درسال ۲۰۰۶، این باشگاه با مربیگری دلیو روسی توانست جواز حضور در بازی های یوفا ۲۰۰۶-۲۰۰۷ را به دست آورد. ولی دوباره، با رسوایی هایی که در بین تیم های ایتالیایی در سری آ و سری بی به وجود آمده بود، ازحضور در رقابت های اروپایی محروم شد. تیم های لاتزیو، فیورتنینا، آ.ث. میلان و رجینا و قهرمان آن فصل لیگ یعنی یوونتوس در راس این رسوایی در سال ۲۰۰۶ قرار داشتند. پلیس ایتالیا با استناد به تماس های سران باشگاه های مذکور با کمیته داوران سری آ برای انتخاب داوران بازی و توافق های فی مابین، پرونده این رسوایی بزرگ را بر ملا کرد.
سال ۲۰۰۶-۲۰۰۷ با جریمه کسر از امتیاز در پایان لیگ، این تیم توانست جایگاه سومی را از آن خود کند.
در فاصله بین سال ۲۰۰۸ -۲۰۰۹ تیم لاتزیو با شکست سمپدوریا در فینال مسابقات کوپا ایتالیا، پنجمین عنوان قهرمانی این مسابقات را به خود اختصاص داد. این بازی با نتیجه تساوی ۱-۱ به وقت اضافه کشیده شد که در نهایت با ضربات پنالتی ۵-۶ لاتزیو تیم سمپدوریا را مغلوب خود کرد
در فصل ۲۰۰۹-۲۰۱۰ در مسابقات سوپر کاپ ایتالیا در مصاف با تیم اینترمیلان توانست با گل های متوزالم و توماسو روچی با نتیجه ۲-۰ این تیم را مغلوب خود کند و قهرمان شود.
در فصل ۲۰۱۲-۲۰۱۳ در مسابقات کوپا ایتالیا در مقابل تیم ریوالز رم بازی کرد و با تک گل سناد لولیچ این تیم را شکست داد و قهرمانی را برای ششمین بار جشن گرفت.
۱۵تیم لاتزیو برای هفتمین بار در می سال ۲۰۱۹ در مسابقات کوپا ایتالیا، به مصاف تیم آتلانتا رفت وتوانست این تیم را ۲-۰ شکست دهد و قهرمان شود.
رنگ ها، لوگو و القاب:
رنگ های سفید و آبی آسمانی بکار رفته در پیراهن و پرچم تیم لاتزیو، برگرفته از نشان ملی یونان است. این امر بیانگر این است که تیم لاتزیو مجموعه ای ورزشی می‌باشد که با شناختن بازی های المپیک باستانی و سنت های ورزشی در اروپا و رابطه آن با یونان پیوند یافته است.
در ابتدا تیم لاتزیو با پیراهن راه راه آبی آسمانی و سفید با شورت و جوراب ورزشی سیاه وارد میدان می‌شد. چندی بعد، پیراهن خود را به سفید یک دست تبدیل نمود ولی بعد از مدتی رنگ لباس را به شکل کنونی آن تغییر داد. در برخی از فصل‌ها، لاتزیو بازیکنان خود را با پیراهن‌های آبی آسمانی و با نوار های سفید به میدان می‌فرستد ولی اغلب رنگ پیراهن این تیم آبی آسمانی با حاشیه های سفید است که با شورت و جوراب ورزشی سفید پوشیده می‌شود. رنگ این باشگاه باعث شده که این تیم با نام مستعار بیانکوچلستی که به معنی لاتزیو است شناخته شود.
نشان و نماد اصلی تیم لاتزیو عقاب است که توسط لوئیجی بیگاریلی، عضو موسس این تیم انتخاب شده است. این نماد اشاره ای به زئوس (خداوند آسمان و رعد و برق در اساطیر یونان) دارد که معمولا به آکیلا معروف است. نشان فعلی باشگاه از یک عقاب طلایی در بالای یک سپرسفید با حاشیه آبی تشکیل شده است. در داخل سپر نام باشگاه و یک سپر سه وجهی کوچکتر با رنگ های این باشگاه قرار دارد.
لوگوی این باشگاه نیز رفته رفته تغییر کرد و از سال ۲۰۰۸ تا کنون به شکل کنونی باقی ماند.
استادیوم باشگاه لاتزیو:
استودیو المپیکو، بزرگترین و اصلی‌ترین ورزشگاهی است که در درون مجموعه ورزشی فورو ایتالیکو واقع شده و تا سال ۲۰۲۰ ، ورزشگاه مشترک تیم لاتزیو و آ.اس.رم می باشد. این استادیوم، ورزشگاه تیم ملی ایتالیا نیز به شمار می‌آید که تیم رم ولاتزیو نیز از این ورزشگاه استفاده می‌نمایند. استادیوم المپیکو در سال ۱۹۳۷ تاسیس و در سال ۲۰۰۸ بازسازی شده است. ظرفیت این ورزشگاه معادل ۷۰۶۳۴ نفر می‌باشد. استادیوم المپیکو شهر رم، میزبان مسابقات بازی های المپیک تابستانی در سال ۱۹۶۰ بود. علاوه بر آن، مسابقات قهرمانی دو و میدانی جهان در سال ۱۹۸۷، فینال مسابقات جام قهرمانی اروپا در سال ۱۹۸۰، بازی های جام جهانی ۱۹۹۰ و فینال لیگ قهرمانان اروپا در سال های ۱۹۹۶ و ۲۰۰۹ در این ورزشگاه برگزار شده است.
طرفداران عادی و افراطی تیم لاتزیو:
لاتزیو ششمین باشگاه فوتبال ایتالیا و دومین تیم شهر رم است که حدود ۲% از هواداران فوتبال ایتالیا حامی این تیم هستند. از نظر تاریخی بیشترین هواداران این تیم در قسمت شمالی شهر رم و در منطقه ای با قشر مرفه مانند پاریولی، پرتی، فلمینیو، کاسیا و مونته ماریو به شکل آرک مانند دیده می‌شوند. بزرگترین گروه هواداران متعصب این تیم با نام ایریچیبلی لاتزیو ( به معنی لاتزیوی مستحکم ) می‌باشند که در سال ۱۹۸۷ تاسیس شده است. این گروه به دلیل عقاید خاص سیاسی بد نام شده‌اند و توجه اکثر رسانه ها را در سراسر دنیا به خود جلب کرده اند. اگر چه که نمی‌بایست عقاید یک گروه را به تمام طرفداران آن تیم تعمیم داد. مسابقات دربی که بین دو تیم آ. اس.رم و لاتزیو برگزار می‌شود اغلب با نمایش های سنتی ایتالیا همراه است. این دربی یکی از پر شور ترین و هیجان انگیز ترین بازی هایی است که در فوتبال جهان اتفاق می‌افتد. در فصل ۱۹۷۹ -۸۰ متاسفانه یکی از طرفداران این تیم به نام وینچنزو پاپارلی توسط مواد آتش زایی که از سمت یکی از هواداران تیم آ.اس.رم پرتاب شد از ناحیه چشم مورد اصابت قرار گرفت و جان خود را از دست داد.
گروه اندکی از طرفداران متعصب تیم لاتزیو از نماد صلیب شکسته و یا نماد های فاشیستی بر روی پرچم های خود استفاده می‌کنند. این گروه در برخی از بازی های دربی، رفتار های نژاد پرستانه نیز از خود نشان داده اند. متاسفانه اغلب بازیکنان سیاه پوست در تیر رس این گونه رفتار توهین آمیز و نژاد پرستانه قرار می‌گرفتند.
طرفداران لاتزیو در سطح بین المللی، رابطه دوستانه قدیمی با حامیان باشگاه بلغارستانی لوسکی سوفیا دارند. به شکلی که از تیم لاتزیو دعوت شد تا به افتخار تولد یک‌صدمین سال این باشگاه بلغاری در مسابقه فوتبال شرکت کند.
آمار و رکورد ها:
جوزپه فاوالی با ۱۶ سال و ۴۰۱ بازی در طی سال های ۱۹۹۲ تا ۲۰۰۴ ، رکورد دار حضور در تیم لاتزیو است. لوکا مارچگیانی به عنوان دروازه بان این تیم با ۳۳۹ بازی و آلدو پوچینلی با ۳۳۹ بازی نیز بیشترین حضور را در این تیم داشته اند.
برترین گلزن تیم لاتزیو، سیلویو پیولا با ۱۴۹ گل شناخته شده است. پیولا با تیم هایی چون پرو ورچللی، تورینو، یوونتوس و نووارا بازی کرده است و با ۲۷۴ گل، برترین گلزن تاریخ سری آ ایتالیا است. سیمونه اینزاگی با به ثمر رساندن ۲۰ گل، عنوان برترین گلزن در رقابت های اروپا را به خود اختصاص داده است. هم‌چنین او یکی از پنج بازیکن لاتزیو است که در لیگ قهرمانان اروپا، ۴ گل به ثمر رسانده است.
فعالیت باشگاه سوسیتا اسپورتیوا لاتزیو به عنوان یک شرکت:
در سال ۱۹۹۸ و در زمانی که سرخیو کراگنوتی ریاست این باشگاه را بر عهده داشت، باشگاه سوسیتا اسپورتیوا لاتزیو به یک شرکت سهامی تبدیل شد. این تیم اولین باشگاه ایتالیایی بود که این کار را انجام داد. با این حال، پس از این که کراگنوتی با مشکلات مالی بزرگی روبرو شد در سال ۲۰۰۱ از سمت خود استعفا نمود.
در سال ۲۰۰۴ کلودیو لوتیتو، رئیس کنونی این باشگاه، لاتزیو را از کراگنوتی خریداری کرد و با خرید فقط ۲۶.۹۶۹% از سهام این شرکت، به بزرگ ترین سهام دار آن زمان تبدیل شد. در حال حاضر، سهام لاتزیو بین کلودیو لوتیتو با ۶۱.۳۱۲% و سایر سهامداران با ۳۸.۶۸۸% ، تقسیم شده است.
از سال ۲۰۱۸، کلودیو لوتیتو بیش از دو سوم سهام لاتزیو را در اختیار دارد. لاتزیو یکی از سه تیم فوتبال ایتالیا است که در بازار بورس این کشور حضور دارد. باشگاه یوونتوس و آ.اس. رم دو تیم دیگری که در بازار بورس حضور دارند.
در سال ۲۰۱۷ ، این باشگاه قرارداد حامی مالی خود را با کارخانه دوخت پیراهن ماکرون تمدید کرد که سود حاصل از این قرار داد در یک فصل معادل ۱۶ میلیون یورو محاسبه شده است، به علاوه متغیر‌هایی در حدود ۹ میلیون یورو که از مسابقات لیگ و رقابت های اروپا به دست آورده است.
