کشور آلمان طرفداران زیادی را در رشته ورزشی فوتبال دارد و مردمان این کشور به طرز عجیبی برروی تیم‌های مورد علاقه خود تعصب دارند. از تیم دورتموند می‌توان به‌عنوان یکی از تیم‌های پرطرفدار آلمان نام برد. در متن زیر به تاریخچه تیم بروسیا دورتموند و افتخارات آن خواهیم پرداخت.
پیش بینی بازی های ورزشی در بتکارت
تاریخچه تیم بروسیا دورتموند ؛ از روزهای افول در فوتبال آلمان تا قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا!
باشگاه بروسیا دورتموند به‌اختصار:
باشگاه بروسیا دورتموند که به اختصار بی‌وی‌بی و یا دورتموند نیز نامیده می‌شود، باشگاه ورزشی آلمانی است که در ایالت نورث راین- وست فالیا واقع شده است. این باشگاه در سال ۱۹۰۹میلادی و با هجده بازیکن از شهر دورتموند تاسیس شد. این هجده بازیکن از اعضا یک باشگاه ورزشی ۱۴۵.۰۰۰ نفری می‌باشند و همین امر سبب شده تا تیم بورسیا دورتموند به دومین تیم بزرگ آلمان تبدیل شود. این باشگاه یکی از تیم‌های بوندسلیگا آلمان است و توانسته ۸ بار قهرمانی بوندسلیگا، ۱ بار قهرمانی جام‌در‌جام اروپا و ۱ بار قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا، ۴ قهرمانی جام حذفی آلمان، ۶ قهرمانی سوپر جام آلمان (بازی که میان قهرمان بوندسلیگا و قهرمان جام حذفی برگزار می‌شود) و ۱ بار قهرمانی جام بین قاره‌ای را از آن خود کند.
کسب عنوان قهرمانی جام‌در‌جام اروپا در سال ۱۹۶۶ باعث شد تا تیم دورتموند به اولین باشگاهی تبدیل شود که توانسته این عنوان قهرمانی اروپا را به خود اختصاص دهد. از سال ۱۹۷۴، تیم فوتبال بروسیا دورتموند بازی‌های خانگی خود را در ورزشگاه وست فالن استادیوم برگزار می‌کند. این ورزشگاه در ایالت نورث راین-وست فالیا شهر دورتموند آلمان واقع شده و یکی از بزرگترین و معروف‌ترین استادیوم‌های اروپا می‌باشد. ظرفیت پذیرش تماشاگر در بازی‌های لیگ به صورت ایستاده و نشسته در این ورزشگاه به ۸۱.۳۶۵ نفر می‌رسد ولی در بازی‌های بین‌المللی تعداد تماشاگران به صورت نشسته به عدد ۶۵.۸۲۹ نفر کاهش می‌یابد. رنگ لباس این تیم زرد و مشکی است که در زبان آلمانی به “دی شوارزگلبن” به معنی زرد و سیاه معروف است.
تاسیس و سال‌های اولیه تشکیل این باشگاه ۱۹۰۹- ۱۹۲۹
باشگاه دورتموند در ۱۹ دسامبر سال ۱۹۰۹ میلادی، توسط گروهی از جوانان کاتولیک و با حمایت کلیسای ترینتی‌یوث و تحت نظارت کشیشی عبوس و بداخلاق آن زمان تاسیس شد. فرانز و پائول براون، هنری کلو، هنز دبست، پلئول زیندزیله، فرانز، جولیوس و ویلهلم جاکوبی، هنز کان، گوستاو مولر، فرانز رایس، فیرتز شولت، هنز سیبولد،آگوست تانسمان، هنریچ و روبرت اونگر، فریتز وبر و فرانز وندت، موسسان این باشگاه بودند. بروسیا لغتی لاتین و ریشه از پروسیا (منطقه ای در جنوب غربی سواحل دریای بالتیک) گرفته شده است. لباس این تیم در ابتدای تاسیس باشگاه آبی با راه‌های سفید و نوار قرمز رنگ بر روی کمر و شورت‌های مشکی بود. در سال ۱۹۱۳ رنگ لباس این تیم به شکل کنونی آن یعنی زرد و مشکی تغییر پیدا کرد.
طی دهه‌های بعد، این باشگاه موفقیت‌هایی را در بازی‌های لیگ محلی کسب نمود. آنها در سال ۱۹۲۹ با ورشکستگی مالی روبرو شدند زیرا این تیم با افراد ثروتمندی قرار داد امضاء کرده بود و با ترک این بازیکنان، باشگاه در معرض خطر ورشکستگی قرار می‌گرفت. دورتموند به کمک یکی از هواداران و تزریق پول به باشگاه توانست خود را از نابودی نجات بخشد.
سال‌های ۱۹۳۰- ۱۹۴۵
با ظهور رایش‌سوم در دهه ۱۹۳۰، سازمان‌های ورزشی و فوتبالی در سراسر کشور تغییر کرد تا اهداف رژیم را برآورده سازد. زمانی که رئیس باشگاه بروسیا دورتموند از عضویت در حزب نازی امتناع کرد، از ریاست این باشگاه برکنار شد و به جای او یک زن و شوهر عضو حزب نازی که به طور محرمانه از دفاتر این باشگاه برای تولید جزوه‌های ضد نازی استفاده می‌کردند، در راس این مجموعه قرار گرفتند که البته در آخرین روزهای جنگ هردوی آنها اعدام شدند. این باشگاه توانست در گالیگا وستفالن تازه تأسیس موفقیت‌های بیشتری کسب کند، اما باید تا پایان جنگ جهانی دوم منتظر می‌ماند تا از این مانع عبور و به پیشرفت‌های چشمگیرتری دست یابد.
سال‌های ۱۹۴۶- ۱۹۶۳
دورتموند در فاصله بین سال‌های ۱۹۴۶ و ۱۹۶۳ به اوبرلیگا وست یعنی لیگ دسته یک فوتبال آلمان در اواخر دهه ۱۹۵۰، پیوست. در سال ۱۹۴۹، بروسیا در مرحله نهایی رقابت‌های فوتبال آلمان در شهر اشتوتگارت مقابل وی اف آرمانهایم قرار گرفت و در وقت اضافه با کسب نتیجه ۳–۲ از تیم حریف شکست خورد. این باشگاه اولین عنوان قهرمانی خود را در فصل ۵۶-۱۹۵۵ با پیروزی ۴-۲ مقابل کارلسروهر اس‌سی کسب کرد. یک سال بعد و در فصل ۵۷-۱۹۵۶، دورتموند توانست با نتیجه ۴-۱ هامبورگر اس‌وی را شکست دهد و دومین عنوان قهرمانی را از آن خود کند.
دلیل کسب این نتایج درخشان در آن زمان، حضور افسانه‌های تیم دورتموند، سه آلفردوس یعنی (آلفرد پرایسلر، آلفرد کلباسا و آلفرد نیپیکلو) بودند. در فصل ۶۳-۱۹۶۲، دورتموند در آخرین نسخه مسابقات، قهرمانی فوتبال آلمان (پیش از آغاز به کار بوندس لیگای جدید) را کسب کرد تا سومین عنوان قهرمانی خود را کسب کرده باشد.
آغاز به کار بوندسلیگا در سال ۱۹۶۲
در طی جلسه ای که در سال ۱۹۶۲، دی‌اف‌بی (اتحادیه فوتبال آلمان) در دورتموند برگزار نمود، رای نهایی مبنی بر ایجاد لیگ حرفه‌ای فوتبال در آلمان صادر و قرار شد تا نخستین بازی درآگوست ۱۹۶۳ و با عنوان مسابقات بوندسلیگا آغاز شود. بروسیا دورتموند با قهرمانی در آخرین رقابت‌های فوتبال آلمان پیش از بوندسلیگا، جایگاه خود را در بین شانزده تیم اول برای بازی در لیگ بدست آورد. تیم اف‌سی‌کلن نیز به طور اتوماتیک به عنوان نایب‌قهرمان جایگاه خود را بدست آورد. فردیهم کونیتسکا از دورتموند در نخستین دقیقه گل اول این تیم در بوندسلیگا را به ثمر رساند که در نهایت دورتموند بازی را با نتیجه ۲-۳ به تیم وردربرمن واگذار کند.
در سال ۱۹۶۵، دورتموند اولین قهرمانی جام حذفی آلمان (دی‌اف‌بی پوکال) را از آن خود کرد. در سال ۱۹۶۶، دورتموند با گل‌های سیگفرد هلد و راینهارد لیبودا در وقت اضافی با نتیجه ۲بر۱ قهرمانی جام در جام اروپا را مقابل لیورپول بدست آورد.
سال‌های ۱۹۷۰- ۱۹۸۰
در دهه ۱۹۷۰ این تیم با مشکلات مالی زیادی روبه‌رو شد و در سال ۱۹۷۲ از بوندسلیگا سقوط کرد و با افتتاح ورزشگاه وستفالن استادیوم، نام وستفالن را در سال ۱۹۷۴ از آن خود کرد. مشکلات مالی دورتموند تا دهه ۱۹۸۰ ادامه داشت. تیم بروسیا دورتموند در سال ۱۹۸۶، پس از کسب پیروزی قاطع در بازی پلی آف برابر تیم فورتونا کلن از سقوط به مرحله پایین‌تر نجات یافت و در جایگاه شانزدهم جدول قرار گرفت. دورتموند تا سال ۱۹۸۹ که در جام حذفی آلمان در مقابل وردربرمن به پیروزی ۴-۱ دست پیدا کرد، موفقیت قابل توجه دیگری کسب نکرد. این نخستین جایزه هورست کوپل به عنوان سرمربی تیم دورتموند بود. سپس دورتموند در فینال مسابقات سوپر جام آلمان در سال ۱۹۸۹، مقابل رقیب دیرینه خود بایرن مونیخ قرار گرفت و این تیم را با نتیجه ۴-۳ شکست داد و قهرمانی این دوره از رقابت‌ها را از آن خود کرد.
سال‌های ۲۰۰۰-۱۹۹۰
پس از کسب مقام دهم بوندسلیگا در سال ۱۹۹۱، هورست کوپل سرمربی تیم دورتموند از سمت خود در این تیم برکنار و اوتمار هیتزفلد جایگزین وی شد. در سال ۱۹۹۲، هیتزفلد با هدایت بروسیا دورتموند به مقام دوم در بوندسلیگا رسید. چنان‌چه تیم اشتوتگارت در آخرین بازی خود در مقابل دورتموند به پیروزی نمی‌رسید، قهرمانی این دوره از مسابقات به تیم دورتموند تعلق پیدا می‌کرد. در سال ۱۹۹۳، دورتموند با قرارگرفتن در جایگاه چهارم بوندس لیگا، به فینال جام یوفا راه یافت كه با نتیجه ۶ بر ۱ در مقابل یوونتوس شکست خورد و قهرمانی را به این تیم واگذار کرد. علی رغم این نتیجه، بروسیا با هزینه ۲۵ میلیون مارک (واحد پول آلمان) در این جام شرکت نمود. در دهه ۱۹۹۰، تیم دورتموند توانست با بازیکنانی قرار داد امضا کند که این بازیکنان بعدا افتخارات بی‌شماری را برای آنها به ارمغان آوردند.
با کاپیتانی ماتیاس سامر مرد سال فوتبال اروپا در سال ۱۹۹۶، بروسیا دورتموند در سال های ۱۹۹۵ و ۱۹۹۶ در دو سال پیاپی عنوان قهرمانی بوندسلیگا را به دست آورد. دورتموند همچنین در رقابت‌های سوپر جام آلمان در سال ۱۹۹۵ در برابر مونشن گلادباخ قرار گرفت و با یک گل تیم حریف را شکست داد. در سال ۱۹۹۶ نیز در مسابقات سوپر جام آلمان در برابر تیم کایزرسلاترن به نتیجه مساوی ۱–۱ رسید و در ضربات پنالتی با نتیجه ۳–۴ این تیم را مغلوب کرد.در فصل ۹۷-۱۹۹۶ این تیم به اولین فینال لیگ قهرمانان اروپا رسید.
در فینال به یاد ماندنی لیگ قهرمانان اروپا که در سال ۱۹۹۷ و در ورزشگاه المپیا استادیونم مونیخ برگزار شد،دورتموند در برابر تیم یوونتوس قرار گرفت. کارل-هاینز ریدل مهاجم تیم دورتموند، از روی سانتر پل لمبرت توانست تیرک دروازه آنجلو پرزوسی دروازه‌بان تیم یوونتوس را تهدید و به یک گل رویایی دست پیدا کند. گل دوم نیز توسط ریدل از روی نقطه کرنر زده شد. در نیمه دوم، الساندرو دل پیرو در دقیقه ۶۵ این بازی تک گل یونتوس را به ثمر رساند. در دقیقه ۷۱ بازی، لارس ریکین، با پاس آندریاس مولر توانست سومین گل این مسابقه را به ثمر برساند و این بازی با نتیجه ۳ – ۱ به پایان رسید و دورتموند قهرمان شد و افتخاری بزرگ برای آنها رقم خورد.
در سال ۱۹۹۷ و در سری مسابقات سوپر جام اروپا، در مرحله فینال در مقابل تیم اسپانیایی بارسلونا قرار گرفت. در بازی رفت، این بازی با نتیجه ۲–۰ به سود بارسلونا پایان یافت. در دیدار برگشت با نتیجه ۱-۱ مساوی به پایان رسید و در مجموع نتایج بارسلونا قهرمان سوپر جام و دورتموند به مقام نایب قهرمانی دست یافت.
دورتموند در فینال جام رقابت‌های بین قاره‌ای که در سال ۱۹۹۷ برگزار شد، تیم برزیلی کروزیرو را با نتیجه ۲-۰ شکست داد تا قهرمان این دوره از مسابقات لقب گیرد. دورتموند پس از بایرن مونیخ در سال ۱۹۷۶، دومین باشگاه آلمانی بود که قهرمان جام رقابت‌های بین قاره‌ای می‌شد. دورتموند به عنوان مدافع عنوان قهرمانی در سال ۱۹۹۸ به مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا راه یافت. زمانی که این تیم در ابتدای فصل به مصاف تیم رئال مادرید رفت، بازیکنان اصلی این تیم را همراهی نمی‌کردند. ماتیاس سامر به دلیل مصدومیت خود قادر به بازی برای تیم نبود و فقط در سه بازی اول لیگ قهرمانان اروپا بازی کرد. لمبرت در ماه نوامبر به اسکاتلند بازگشت. مولر بازی رفت در مقابل رئال مادرید و کوهلر، هر دو بازی را از دست دادند. بازی رفت این مسابقه با نتیجه ۲–۰ به سود تیم رئال پایان یافت. در بازی برگشت دورتموند عملکرد بهتری نسبت به تیم رئال داشت ولی باز هم تیم رئال، دورتموند را با نتیجه ۰–۲ شکست داد و این تیم به مقام نایب قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا دست پیدا کرد.
سال‌های ۲۰۰۰- ۲۰۰۸
در اکتبر سال ۲۰۰۰، بروسیا دورتموند به اولین و تنهاترین باشگاهی تبدیل گردید که وارد بازار سهام آلمان شد. در سال ۲۰۰۲، دورتموند به سومین عنوان قهرمانی بوندسلیگایی خود دست پیدا کرد. آنها با بازی شگفت انگیز خود در پایان فصل، بر تیم بایر لورکوزن غلبه کرد و از عنوان قهرمانی خود در روز پایانی دفاع نمود. ماتیاس سامر اولین کسی در تاریخ بروسیا دورتموند بود که در بوندسلیگا هم به عنوان بازیکن و هم به عنوان سرمربی حضور پیدا کرده بود. در همان فصل، دورتموند در فینال لیگ قهرمانان اروپا در سال ۲۰۰۱-۲۰۰۲ با تیم هلندی فاینورد بازی کرد و با کسب نتیجه ۳–۲ به سود فاینورد قهرمانی این دوره از مسابقات را از دست داد.
باشگاه دورتموند به مدت چندین سال با مشکلات مالی روبه‌رو شده بود. مدیریت مالی ضعیف این تیم باعث ایجاد بدهی سنگین و فروش زمین‌های ورزشگاه وستفالن استادیوم شد. این وضعیت با عدم پیشرفت تیم در مسابقات لیگ قهرمانان اروپا در فصل ۰۴-۲۰۰۳ و حذف این تیم در ضربات پنالتی در دور مقدماتی توسط باشگاه بروگ، پیچیده‌تر شد. در سال ۲۰۰۳، بایرن مونیخ برای پرداخت حقوق و دستمزد بازیکنان، مبلغ ۲ میلیون یورو به دورتموند وام داد. در سال ۲۰۰۵ بروسیا دورتموند، دوباره به آستانه ورشکستگی نزدیک شد و ارزش اصلی هر سهام به مبلغ ۱۱ یورو و بیش از ۸۰ درصد در بورس فرانکفورت سقوط کرد. به این معنی که میزان دستمزد تمامی بازیکنان تا ۲۰% کاهش می‌یافت. در سال ۲۰۰۶، به منظور کاهش بدهی‌های این باشگاه، ورزشگاه وستفالن استادیوم با حمایت یک شرکت بیمه، به “سیگنال ایدونا پارک” تغییر نام داد. توافق نامه حقوقی جهت این نامگذاری تا سال ۲۰۲۱ ادامه خواهد داشت.
دورتموند فصل ۲۰۰۶-۲۰۰۵ را با سختی بسیار آغاز نمود، اما برای رسیدن به موفقیت، راه زیادی را طی کرد. این باشگاه نتوانست از طریق قرعه کشی، جایگاهی در لیگ اروپا کسب کند. مديريت باشگاه دوباره نشان داد كه به دنبال پول است. این موضوع از جایی ثابت شد که باشگاه در پی فروش دیوید اودنكور به رئال بتیس و توماس روسیچكی به آرسنال بود. در فصل ۲۰۰۷-۲۰۰۶، دورتموند پس از سال‌ها به‌طور غیرمنتظره‌ای برای اولین بار با مشکل سقوط جدی روبه‌رو شد. در طی این مدت دورتموند سه بار مربی خود را تعویض نمود و در ۱۳ مارچ سال ۲۰۰۷ توماس دال به عنوان مربی این تیم انتخاب شد. این اتفاق زمانی افتاد که تیم دورتموند تنها یک امتیاز با سقوط فاصله داشت. در همین حین، کریستوف متزلدر نیز از دورتموند جدا شد.
در فصل ۲۰۰۸-۲۰۰۷، دورتموند در بازی‌های بسیاری مقابل باشگاه‌های کوچکتر بوندسلیگا نتیجه را واگذار کرد. با وجود کسب ۱۳ امین جایگاه در جدول بوندسلیگا، به فینال جام حذفی مقابل بایرن مونیخ رسید و در وقت اضافی ۲-۱ از بایرن شکست خورد. به نظر می‌رسید که با توجه به نتیجه نهایی، دورتموند برای حضور در جام یوفا واجد شرایط به حساب می‌آید زیرا بایرن پیش از این به لیگ قهرمانان اروپا صعود کرده بود. توماس دال در ۱۹ می ۲۰۰۸ استعفا داد و یورگن کلوپ جایگزین وی شد.
بازگشت دوباره به دوران شکوفایی، سال‌های ۲۰۱۵-۲۰۰۹
در فصل ۲۰۱۰-۲۰۰۹، دورتموند با مربیگری یورگن کلوپ به پیشرفت‌های بسیاری دست یافت و توانست پیش از اینکه به جایگاه پنجم جدول بوندس لیگا برسد، به لیگ اروپا صعود نماید. این تیم یک بار با ناکامی و شکست در برابر ولفسبورگ و سقوط به رده هشتم و بار دیگر با شکست در برابر فریبورگ به جایگاه چهاردهم رسید و در این دو دیدار پایانی فرصت حضور در لیگ قهرمانان اروپا را از دست داد. با ورود به فصل ۱۱-۲۰۱۰، دورتموند بازیکنان جوان و پرجنب و جوشی را به فهرست خود اضافه نمود. در ۴ دسامبر ۲۰۱۰، تیم بروسیا دورتموند به ” هربسمایستر” یا ” قهرمان پاییز” ( این لقب به تیم یا شخصی تعلق می‌گیرد که بعد از نیم‌فصل در رده اول جدول قرار گرفته باشد) تبدیل شد و با یک تمجید غیررسمی به عنوان سردمدار لیگ به تعطیلات زمستانی رفت. این سه مسابقه پیش از رفتن به تعطیلات انجام شد. در سال ۲۰۱۳، دورتموند با پیروزی مقابل بروسیا مونشن گلادباخ، در سی و دومین هفته پیروز مسابقه شد.
دورتموند تا بازی ۳۴ام و آخرین روز مسابقات رکورد جدیدی را با ۸۱ امتیاز به ثبت رساند. این بیشترین امتیاز کسب شده یک تیم در آن فصل بوندسلیگا به شمار می‌آمد. بایرن مونیخ با کسب ۹۱ امتیاز از تیم دورتموند پیش افتاد. هشتمین قهرمانی این باشگاه مصادف با سومین عنوان قهرمانی در بوندسلیگا شد و بازیکنان این تیم دو ستاره بر روی نماد پیراهن خود به منظور نشان دادن پنج تیم برتر بوندسلیگا قرار دادند.
اسامی بازیکنان برجسته تیم دورتموند در آن زمان عبارت بودند از: لوکاس باریوس، ماریو گوتزه، نون سابوتیچ، ماتس هوملز،رابرت لواندوفسکی، شینجی کاگاوا، لوکاس پیشچک، جیکوب بلاش ژیکوفسکی، کوین گروسکروتز، ایوان پرشیچ وکالکی گوندوا.
دورتموند با کسب نتیجه ۵ بر۲ در برابر بایرن‌مونیخ در فینال جام حذفی موفق شد قهرمانی فصل ۱۲-۲۰۱۱ را از آن خود کند. دورتموند، بایرن مونیخ، اف‌سی‌کلن، وردربرمن، چهار باشگاه آلمانی هستند که دو قهرمانی بوندس لیگا و جام حذفی را همزمان به دست آورده‌اند. این باشگاه به عنوان تیم برتر در سال ۲۰۱۱ در جوایز سالانه اشپورتردس یاگز (شخصیت ورزشی سال آلمان) انتخاب شد. در فصل ۲۰۱۳-۲۰۱۲، دورتموند در رده دوم بوندسلیگا قرارگرفت.
در ۲۵ می سال ۲۰۱۳ دورتموند در نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا در یک بازی دراماتیک رئال مادرید قدرتمند را شکست داد و به فینال راه پیدا کرد. زنبورها در دومین فینال لیگ قهرمانان اروپا، در برابر بایرن مونیخ قرار گرفتند و با نتیجه ۲–۱ از تیم بایرن شکست خوردند. این بازی در استادیوم ومبلی شهر لندن برگزار می‌شد و هر دو تیم فینالیست این دوره از مسابقات از کشور آلمان بودند که بایرن در نهایت موفق به کسب جام شد. در مسابقات سوپرجام فصل ۲۰۱۴-۲۰۱۳، دورتموند در مقابل رقیب دیرینه خود بایرن مونیخ قرار گرفت و با کسب نتیجه ۴ – ۲ پیروز میدان شد. آن فصل با کسب ۵ پیروزی در مسابقات ابتدایی آغاز شد و بهترین شروع فصل را برای این تیم رقم زد. اما با مصدومیت چندین بازیکن کلیدی، عملکرد تیم ضعیف شد و به رده چهارم جدول سقوط کردند.
در آن سال تیم دورتموند در مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا، در مجموع با نتیجه ۳-۲ در مقابل رئال مادرید شکست خورد. با این وجود، دورتموند موفق شد فصل ۲۰۱۴-۲۰۱۳ را با کسب مقام نایب قهرمانی در بوندسلیگا به پایان برساند و نیز در مسابقات جام حذفی به فینال راه پیدا کند. در جدول مسابقات بوندسلیگا در فصل ۲۰۱۴-۲۰۱۳، تیم دورتموند با ۳۴ بازی، ۲۲ برد، ۵ مساوی، ۷ باخت، مجموع ۸۰ گل زده و ۷۱ امتیاز بعد از بایرن مونیخ قرار گرفت. در فینال جام حذفی در برابر تیم بایرن قرار گرفت و در وقت اضافی با نتیجه ۰-۲ از این تیم شکست خورد و نایب قهرمان جام حذفی آلمان در فصل ۲۰۱۴-۲۰۱۳ شد.
سال‌های ۲۰۱۵- تاکنون
در مسابقات سوپر جام آلمان در فصل ۲۰۱۵-۲۰۱۴ با شکست بایرن با نتیجه ۲–۰ توانست قهرمان این دوره از مسابقات شود. در طول نیم فصل دوم، دورتموند چندین نوبت به پایین جدول سقوط کرد، اما موفق شد پس از کسب چهار پیروزی پیاپی در ماه فوریه، از خطر سقوط رهایی یابد. در ۷ فوریه ۲۰۱۵ در برابر تیم فرایبورگ برد ۳–۰ را کسب کرد، در ۱۳ فوریه در برابر تیم ماینز بازی کرد و ۴–۲ این تیم را شکست داد، در ۲۰ فوریه مقابل اشتوتگارت بازی کرد و به نتیجه ۳ – ۲ دست یافت و در ۲۸ فوریه در برابر تیم شالکه با نتیجه ۳–۰ به پیروزی دست یافت. در ۱۵ آوریل ۲۰۱۵، یورگن کلوپ اعلام کرد که پس از هفت سال، تیم دورتموند را ترک می‌کند. چهار روز بعد باشگاه دورتموند اعلام کرد که توماس توخل در پایان فصل جایگزین یورگن کلوپ خواهد شد. آخرین فصل حضور یورگن کلوپ در تیم دورتموند، با گلزنی‌های زیاد این تیم همراه بود و با کسب پیروزی‌های پی‌درپی توانست به رده هفتم جدول صعود کند. فینال جام حذفی را با ولفسبورگ برگزار نمود و از طرف دیگر اجازه ورود به لیگ اروپا ۲۰۱۶-۲۰۱۵ را نیز دریافت کرد. در فینال جام حذفی که در ورزشگاه المپیا استادیوم شهر برلین برگزار شد، بروسیا دورتموند در برابر تیم وولفسبورگ قرار گرفت و با نتیجه ۳–۱ شکست خورد و باز هم به مقام نایب قهرمانی بسنده کرد.
در روز افتتاحیه فصل ۲۰۱۶-۲۰۱۵، دورتموند با نتیجه ۴-۰ بروسیا مونشن‌گلادباخ را شکست داد و پس از آن با پنج برد پیاپی به صدر جدول بوندسلیگا انتقال یافت. در بازی هشتم این مسابقات تیم بایرن را مغلوب کردند و با تیم هافنهایم به یک تساوی ناخوشایند دست پیدا کردند. دورتموند توانست عملکرد خوب خود را ثابت نگه داشته و در ۲۴ بازی از ۳۴ بازی لیگ به پیروزی دست یابد و به بهترین تیم و نایب قهرمان بوندسلیگا در تمام دوران تبدیل شود.
پس از صعود به مرحله یک چهارم نهایی در مسابقات لیگ اروپا، در برابر تیم لیورپول با مربیگری یورگن کلوپ قرار گرفتند. این بازی در استادیوم آنفیلد برگزار شد و با گل دیرهنگام مدافع لیورپول، دژان لوورن ( بازیکن کروات لیورپول) این تیم به برد ۴-۳ دست یافت. پس از آن تیم لیورپول با مجموع دو دیدار رفت و برگشت با نتیجه ۵– ۴ بر تیم دورتموند غلبه کرد. در رقابت‌های جام حذفی فصل ۲۰۱۶-۲۰۱۵، دورتموند برای سومین سال به فینال این مسابقات راه یافت. این مسابقه با نتیجه ۰–۰ مساوی به وقت اضافی کشیده شد اما در ضربات پنالتی، بایرن مونیخ با نتیجه ۴–۳ بر تیم دورتموند چیره شد.
در ۱۱ آوریل سال ۲۰۱۷، سه انفجار در نزدیکی اتوبوس تیم دورتموند رخ داد. تیم دورتموند در مسیر استادیوم سیگنال ایدونا پارک بود که با این صحنه مواجه شد. بازی این تیم در مقابل تیم موناکو، در لیگ قهرمانان اروپا بود و براثر این حادثه مدافع دورتموند مارک بارترا مجروح و به بیمارستان منتقل شد. دورتموند این بازی را با نتیجه ۲-۳ به موناکو واگذار کرد. سرمربی باشگاه دورتموند، توماس توخل، یوفا را مقصر اصلی باخت این بازی دانست. یوفا در ادامه اظهار داشت که این تیم هیچ اعتراضی نسبت به اجرای بازی نداشته و این تصمیم مطابق با خواست باشگاه و اجرای قانون محلی گرفته شده است. در دیدار برگشت نیز، دورتموند با کسب نتیجه ۱-۳ از موناکو شکست خورد و با مجموع نتیجه ۶-۳ از لیگ قهرمانان اروپا در آن سال حذف شدند.
در ۲۶ آوریل، دورتموند با نتیجه ۳بر۲ بایرن مونیخ را در شهر مونیخ شکست داد تا به فینال جام حذفی سال ۲۰۱۷ برسد. این چهارمین فینال جام حذفی پیاپی دورتموند محسوب می‌شد. در ۲۷ می، در فینال جام حذفی ۲۰۱۷ در برابر اینتراخت فرانکفورت بازی کردند و دورتموند با نتیجه ۱-۲ به پیروزی دست یافت.
گل پیروزی این بازی از روی نقطه پنالتی و توسط امیلیانو به ثمر رسید. از عوامل موفقیت دورتموند در این سال می‌توان به حضور مارکو رویس اشاره کرد. مارکو رویس همیشه یک بازیکن کلیدی در ترکیب دورتموند بودکه مصدومیت‌ها هیچ‌گاه ناامیدش نکرد. هافبک تهاجمی که حتی به عنوان مهاجم کاذب هم بازی می‌کند پس از جدایی بسیاری از دوستان وی از دورتموند همانند رابرت لواندوفسکی، اوبامیانگ، هوملس، شاهین، وایدنفلر و سوکراتیس او در تیم ماند تا دوباره به روزهای خوب با دورتموند برگردد. به وضوح مشخص است که او برروی پیراهن این باشگاه تعصب دارد و او بازیکنی مسئولیت‌پذیر است و ارتباط خوبی بین خط هافبک و حمله ایجاد می‌کند.
رویس با وجود علاقه‌مندی‌های زیاد باشگاه‌های بزرگ در تیم شهرش ماند و گفت:
وقتی در ۲۸ یا ۲۹ سالگی قرارداد ۴ ساله با باشگاه امضا می‌کنید یعنی اهداف خاصی در ذهن خو دارید.
در فصل ۲۰۱۸-۲۰۱۷ زنبورها از ۳۴ بازی برگزار شده در بوندسیگا ۵۵ امتیاز کسب کردند و با ۱۵برد، ۵ تساوی و ۹ باخت در رده چهارم جدول ایستادند. در آن سال بایرن مونیخ با اختلاف فاحش نسبت به تیم دوم جدول یعنی شالکه با اختلاف ۲۱امتیازی قهرمان بوندسلیگا آلمان لقب گرفت. در سال ۲۰۱۸، لوسین فاور به عنوان سرمربی دورتموند انتخاب شد و توماس توخل به تیم پاری سن ژرمن فرانسه پیوست. فصل ۲۰۱۹-۲۰۱۸ را دورتموند بسیار خوب آغاز کرد و در طول فصل در صدرجدول و رده دوم جا‌به‌جا می‌شد. در حساس‌ترین جدال نیم فصل اول بوندسلیگا، دو رقیب سنتی دورتموند و بایرن مونیخ به مصاف هم رفتند که این دیدار با برتری ۳ بر ۲ به نفع دورتموندخاتمه یافت.گلزنان این بازی برای باواریایی‌ها رابرت لواندوفسکی در دقایق ۲۶و۵۲ و برای زنبورها رویس در دقایق۴۹ و۶۷ و آلکاسر در دقیقه۷۳برای دورتموند بودند. دورتموند در این فصل بسیار خوش درخشید و بایرن مدعی را با مشکل روبه‌رو کرد.
زردپوشان پس از یک فصل بسیار خوب در نهایت تنها با دو امتیاز کمتر نسبت به بایرن نایب قهرمان بوندسلیگا شدند. آنها از ۲۴مسابقه ۷۶امتیاز کسب کردند و حاصل کارشان ۲۳برد، ۷مساوی و چهار باخت بود. بایرن نیز در حالی قهرمان شد که دوامتیاز بیشتر از دورتموند به خاطر یک برد بیشتر کسب و دوباره جشن قهرمانی را با پا کرد.
افتخارات تیم بروسیا دورتموند در یک نگاه
- قهرمان بوندسلیگا آلمان در سال‌های: ۱۹۵۶-۱۹۵۷-۱۹۶۳-۱۹۹۵-۱۹۹۶-۲۰۰۲-۲۰۱۱-۲۰۱۲
- قهرمانی در جام حذفی آلمان در سال‌های: ۱۹۶۵-۱۹۸۹-۲۰۱۲
- قهرمانی سوپرکاپ آلمان در سال‌های: ۱۹۸۹-۱۹۹۵-۱۹۹۶-۲۰۱۳-۲۰۱۴
- قهرمانی لیگ برتر غرب آلمان در سال‌های: ۱۹۴۸-۱۹۴۹-۱۹۵۰-۱۹۵۳-۱۹۵۶-۱۹۵۷
- قهرمان لیگ قهرمانان در سال: ۱۹۹۷
- نایب قهرمان لیگ قهرمانان در سال: ۲۰۱۳
- جام برندگان اروپا در سال: ۱۹۶۶
- قهرمان جام بین قاره‌ای در سال: ۱۹۹۷
- نایب قهرمان جام یوفا در سال: ۱۹۹۳-۲۰۰۲
- نایب قهرمان سوپر کاپ اروپا در سال: ۱۹۹۷
ورزشگاه‌های تیم بروسیا دورتموند
ورزشگاه وستفالن، استادیوم خانگی باشگاه بروسیا دورتموند، بزرگترین استادیوم آلمان و هفتمین استادیوم بزرگ اروپا است. بعد از اینکه شرکت بیمه سیگنال ایدونا حق نامگذاری این ورزشگاه را تا سال ۲۰۲۱ خریداری نمود، این ورزشگاه رسماً نام “پارک سیگنال ایدونا” را به خود اختصاص داده است. با این وجود نام “پارک سیگنال ایدونا” در مواقعی که این استادیوم میزبان مسابقات فیفا و یوفا است، به کار گرفته نمی‌شود زیرا اعضای هیئت مدیره، دارای سیاست‌های منع حمایت مالی از شرکت‌هایی هستند که شرکای رسمی مسابقات نیستند.
در طول برگزاری مسابقات جام جهانی در سال ۲۰۰۶، این ورزشگاه “استادیوم جام جهانی فیفا، دورتموند” نام گرفت، در حالی که در مسابقات باشگاه‌های یوفا، این ورزشگاه به نام ” بی‌وی‌بی استادیوم دورتموند” معروف است. این استادیوم در حال حاضر میزبان ۸۱.۳۵۹ تماشاگر (ایستاده و نشسته) برای مسابقات لیگ و ۶۵.۸۲۹ تماشاگر نشسته در مسابقات بین المللی است. برای همین منظور، قسمت جنوبی جایگاه تماشاگران به صندلی‌هایی مجهز شده است تا مطابق با قوانین فیفا باشد.
در سال ۱۹۷۴، ورزشگاه وستفالن استادیوم جایگزین ” استادیوم روت ارده” که در مجاورت آن قرار دارد، شد و این ورزشگاه هم‌اکنون با نام استادیوم بروسیا دورتموند ۲ شناخته می‌شود. پس از اینکه محبوبیت بروسیا دورتموند در دهه ۱۹۶۰ به اوج خود رسید، زمین بازی قبلی دیگر ظرفیت کافی برای پذیرش تماشاگران را نداشت. با این حال، شهر دورتموند نمی‌توانست بودجه ساخت استادیوم جدید را تأمین کند و مؤسسات فدرال نیز حاضر به کمک نبودند. اما در سال ۱۹۷۱ دورتموند به عنوان جایگزین شهر کلن برای برگزاری بازی‌های جام جهانی انتخاب شد و مجبور شد تا مسئولیت برنامه‌های میزبانی بازی‌ها در جام جهانی ۱۹۷۴ را برعهده بگیرد. بودجه‌ای که در ابتدا برای ساخت استادیوم درکلن اختصاص داده شده بود، بعد از این جابه جایی به دورتموند تعلق یافت و رویای ساخت یک استادیوم جدید به واقعیت تبدیل شد.
به منظور گسترش ابعاد ورزشگاه وستفالن استادیوم، در طی سال‌ها تغییرات عمده‌ای در آن به‌وجود آمد و چندین بار بازسازی شد. برای مثال می‌توان به بازسازی ورزشگاه برای جام جهانی سال ۲۰۰۶ و تاسیس موزه بورسیوم دراین ورزشگاه- موزه‌ای در رابطه با باشگاه بورسیا دورتموند- اشاره نمود. در سال ۲۰۱۱، دورتموند با همکاری با شرکت کیو-سل توافق نامه‌ای را امضاء کرد. این شرکت ۸.۷۶۸ سلول خورشیدی را در پشت بام ورزشگاه وستفالن استادیون نصب کرد تا حداکثر ۸۶۰.۰۰۰ کیلو وات ساعت در سال برق تولید کند. بد نیست بدانید نام تاریخی این ورزشگاه وست فالن یا وستفالن‌استادیون است و نام کنونی، نامی تجاری است که تنها از دسامبر ۲۰۰۵ تا ۲۰۲۱ برجا خواهد ماند. دورتموند بالاترین میانگین حضور تماشاگر را نسبت به هر باشگاه فوتبال دیگری در سراسر جهان دارد. در سال ۲۰۱۴، تخمین زده می‌شد که در هر یک از بازی‌های خانگی این باشگاه، حدود ۱۰۰۰ تماشاگر بریتانیایی برای دیدن این بازی به ورزشگاه می‌آیند، زیرا قیمت بلیط بازی های این باشگاه در مقایسه با بازی‌های لیگ برتر پایین‌تر است.
رقیب سنتی
رقیب سنتی زنبورها تیم بایرن مونیخ است که تقابل این دو تیم از اهمیت ویژه‌ای در سراسر آلمان برخوردار است و امکان ندارد این بازی بدون حاشیه چه در داخل و چه درون بیرون ورزشگاه برگزار کرد. اولین دیدار کلاسیک دورتموند و بایرن مونیخ در تاریخ ۱۹ اکتبر ۱۹۶۵ میلادی برابر با ۲۷ مهر ۱۳۴۴ خورشیدی برگزار شد. در زمانی که بروسیا دورتموند برای اولین بار در بوندسلیگا بود و برای نخستین بار به دیدار بایرن رفت که با درخشش رینهولد وساب با نتیجه ۲-۱ شکست را به بایرن تحمیل کرد. اما باز هم دورتموند تلاش زیادی کرد. در حالی که بزرگترین بازی سنتی آن زمان رقابت میان بایرن و وردربرمن در چهارچوب رقابت‌های بوندسلیگا۱ بود. رقابت اصلی دورتموند در دهه۹۰ بود، در زمانی که دورتموند شروع به درخشیدن در بوندسلیگا یا حتی لیگ قهرمانان اروپا کرد و در سال ۹۷-۱۹۹۶ دورتموند در ورزشگاه المپیک مونیخ مقابل تیم یوونتوس با نتیجه ۳-۱ پیروز و قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد.
پس ۲۸ مه ۱۹۹۷ برابر با ۶ خرداد ۱۳۷۶ را می‌توان یکی از نقطه‌های عطف تاریخ یک قرنیِ باشگاه بروسیا دورتموند دانست که در این روز یوونتوس تورین، یکی از امیدهای قهرمانی لیگ قهرمانان باشگاه‌های اروپا با هدایت مارچلو لیپی، در ورزشگاه المپیک مونیخ با نتیجه ۳ بر یک مغلوب بروسیا دورتموند شد. دو گل نخست را کارل‌هاینس ریدله در فاصله ۵ دقیقه به ثمر رساند. گل آخر این دیدار که توسط لارس ریکن جوان به ثمر رسید، اما بیش از همه در خاطره‌ها ماندگار شد؛ گلی که بلافاصله پس از تعویض و ورود او به زمین، از فاصله ۳۰ متری به ثمر رسید. تک‌گل یوونتوس در این دیدار را هم آلساندرو دل پیرو به ثمر رساند. دورتموندی‌های بوندسلیگا در همان سال جام قهرمانی باشگاه‌های جهان را هم در توکیو، با برتری ۲ بر صفر بر تیم کروزیروی برزیل از آن خود کردند.
از دیگر بازی‌ها می‌توان به دورتموند در سال ۱۹۸۷ اشاره کرد که با رتبه‌ای نازل همانند فصل ۱۵– ۲۰۱۴(رده پانزدهم) به مصاف بایرن رفت که در آن سال دورتموند رده شانزدهمی توانست در خانه حریف، بایرن رده دومی را ۳–۱ شکست دهد و اتفاقی بزرگ را رقم بزند. در سال‌های اخیر در شرایطی شبیه به سال ۱۹۸۷، دورتموند نتوانست تاریخ را تکرار کند و با درخشش روبرت لواندوفسکی مهاجم پیشین تیم دورتموند نتیجه باخت را با تساوی یک بر یک و در نهایت با درخشش زوج فرانسوی-هلندی خود مشهور به روبری توانست نتیجه تساوی را با برد عوض کرده و پیروز میدان لقب بگیرد. از آن زمان به بعد بایرن و دورتموند بارها در لیگ و کاپ‌های مختلف به دیدار هم رفتند که به‌طور مثال در فینال لیگ قهرمانان ۱۳– ۲۰۱۲ در ورزشگاه ومبلی بایرن با نتیجه ۲-۱ پیروز میدان شد و دورتموند برای اولین بار نائب قهرمان لیگ قهرمانان اروپا لقب گرفت.
البته بعضی از رسانه‌ها علاقه دارند از این رویارویی بنام کلاسیکو آلمان، German Clasico نام ببرند. این دو تیم جوهره اصلی فوتبال آلمان هستند و توجه ویژه‌ای به بازی دو تیم در آلیانز آرنا و سیگنال ایدونا پارک می‌شود که رقابت میان دو تیم به‌طور عمده در چهارچوب‌های مختلفی در سراسر فصل وجود دارد. اهمیت این دیدار به حدی است که حتی وبسایت فیفا از آن در رده شهرآوردهای دارای اهمیت نام برده است. اوج رقابت این دو تیم در حالی کاملاً مشخص است که بدانیم در فصول گذشته تنها دو تیم توانسته‌اند بیش از یک بار قهرمان بوندس لیگا شوند. اگرچه اصطلاح «رقابت سنتی بزرگ آلمان» برای توصیف رؤیایی دو تیم بایرن و دورتموند بسیار مورد محبوبیت قرار گرفته، دوئلی که همیشه جذاب، جنجالی و پرحاشیه بوده است ولی از آن به عنوان رقابتی بی‌رحمانه سخن به میان آورده می‌شود و همواره با تنش‌های بسیار زیادی بین هواداران و بازیکنان همراه بوده است.
زمین تمرین تیم بروسیا دورتموند
زمین تمرین و آکادمی فوتبال این باشگاه در براکل، حومه شهر دورتموند واقع شده است. در داخل این مجموعه، تمرین ورزش‌های فیزیکی جهت بدنسازی، فیزیوتراپی و اتاق ماساژ، استخرهای آب درمانی، توانبخشی رباتیک وجود دارد. همچنین اتاق‌های سونا، اتاق بخار و اتاق‌های وزنه برداری، کلاس‌های درس، سالن‌های کنفرانس، دفاتر باشگاه، رستوران و استودیوی تلویزیون برای مصاحبه با فوتبالیست‌های حرفه‌ای این باشگاه و کادر مربیگری و شبکه تلویزیونی متعلق به باشگاه در این مجتمع دیده می‌شود. پنج زمین چمن در این مجموعه وجود دارد که دو مورد از آنها دارای سیستم گرمایش از زیرخاک، یک زمین چمن مصنوعی، سه زمین چمن کوچک و یک میدان ورزشی چند منظوره است. این مجموعه در زمینی به مساحت ۱۸۰۰۰ متر مربع (۱۹۰.۰۰۰ فوت مربع) بنا شده است. این مجموعه آموزشی و مرکز اجرایی جوانان،که در منطقه هوئن بوشایی واقع شده است، ابعاد آن تا سال ۲۰۲۱ گسترش خواهد یافت. علاوه بر این، دفتر تجاری- ورزشی این مجموعه به طور کامل بازسازی می‌شود. با توجه به زیرساخت‌ها و برنامه ریزی‌های انجام شده برای این ساخت و سازها که تا ۲۰ میلیون یورو هزینه خواهد داشت، بورسیا دورتموند را به مجهزترین باشگاه فوتبال در کشورآلمان تبدیل خواهد کرد.
حامیان مالی این باشگاه
شریک اصلی تبلیغاتی باشگاه دورتموند واسپانسر فعلی پیراهن این تیم، برند اوونیک ( بزرگترین شرکت صنایع شیمیایی در جهان) است. شرکت بیمه سیگنال ایدونا پارک، با خرید ورزشگاه وستفالن استادیون تا سال ۲۰۲۱ حق نامگذاری این ورزشگاه را به خود اختصاص داده است. از فصل ۲۰۱۳-۲۰۱۲، شرکت پوما به عنوان تامین کننده اصلی تجهیزات این تیم به شمار می‌آید و این قرارداد تا سال ۲۰۲۵ معتبر است. شرکت اپل از فصل ۲۰۱۸-۲۰۱۷ به عنوان اولین حامی مالی که تبلیغات خود را بر روی آستین پیراهن این تیم چاپ کرده است شناخته می‌شود. به علاوه، سه سطح مختلف از شرکا وجود دارد: شرکای قهرمانی بورسیا که شامل : شرکت ماشین اپل، بت اند وین، برینک هوفز، ویلو، هانکوک وای ای اسپورتز می‌باشد؛ گروه دوم شامل : مان، یورو وینگز، کوکاکولا، اور ناخیشتن و آرال می‌شود و گروه سوم یا شرکای تولیدی بورسیا دورتموند، اوفو، وستفالن هالن و تدی را شامل می‌گردد.
امورات خیریه
بروسیا دورتموند به دلایل مختلفی در طی سالیان متمادی مبالغی را برای خیریه جمع‌آوری کرده است. در ۱۷ می ۲۰۱۱، بروسیا دورتموند یک بازی خیریه برای جبران خسارات زمین لرزه و سونامی ژاپن در مقابل “تیم ژاپن” برگزار کرد. هزینه فروش بلیط بازی و یک میلیون یورو از سوی اسپانسر اصلی دورتموند، اوونیک، برای قربانیان زلزله و سونامی ژاپن درنظر گرفته شد. در نوامبر ۲۰۱۲، دورتموند، یک موسسه خیریه به نام لااوشته آوف را ایجاد کرد تا به پروژه‌های مهم اجتماعی کمک مالی نماید. نماد اعتماد آن یک ستاره متشکل از خیابان‌هایی است که در بورزیگ پلاتز دورتموند، جایی که این باشگاه تأسیس شده است، می‌باشد. در ۶ جولای۲۰۱۳، زنبورها یک بازی خیریه جهت جمع‌آوری پول برای قربانیان سیل آلمان در سال ۲۰۱۳ در ایالات زاکسن و ساکسونی آنهالت آلمان برگزار کردند.
سرمربیان دورتموند در طی سال‌های مختلف
در جولای سال ۱۹۳۵، فریتز تلن به عنوان اولین سرمربی تمام وقت باشگاه انتخاب شد، اما این مربی درماه‌های اول فصل در تیم حضور پیدا نکرد و بازیکنان دورتموند و ارنست کوزورا سرمربی تیم ملی آلمان، مجبور به تعویض وی شدند. در سال ۱۹۶۶، ویلی مالتائوپ، اولین مربی این تیم بود که توانست قهرمانی جام در جام اروپا را به دست آورد. این اولین تیم آلمانی بود که موفق به کسب یک قهرمانی در بازی های اروپایی شده بود. هورست کوپل سرمربی بود که برای اولین بار و بعد از بیست سال، جام نقره‌ای مسابقات جام حذفی را در سال ۱۹۸۹ به دست آورد. اوتمار هیتزفلد، موفق‌ترین مربی این باشگاه است که دو بار قهرمانی بوندسلیگا و سوپرجام آلمان را به دست آورده است. در سال ۱۹۹۷، دورتموند بیش از ۳۰ سال در انتظار قهرمانی در مسابقات بین تیم‌های قاره اروپا بود.
هیتزفلد در دوران مربیگری خود توانست این موفقیت را کسب کند و قهرمانی مسابقات لیگ قهرمانان اروپا را از آن خود کند. دورتموند در سال ۱۹۹۷ قهرمانی جام بین قاره‌ای را با مربیگری نویو اسکالای ایتالیایی بدست آورد و این سرمربی به عنوان اولین و تنها مربی غیر آلمانی که توانسته این عنوان را کسب نماید، شناخته شد. در فصل ۲۰۰۲-۲۰۰۱، ماتیاس سامر، بازیکن سابق تیم بورسیا دورتموند، عنوان قهرمانی بوندسلیگا را دوباره به دورتموند بازگرداند. در فصل ۲۰۰۹-۲۰۰۸، این باشگاه به یورگن کلوپ که در آن زمان سرمربی تیم ماینتس بود پیشنهاد مربیگری داد. وی هفتمین قهرمانی این باشگاه را در سال‌های ۲۰۱۱-۲۰۱۰ کسب کرد. در چهارمین فصل حضور خود در این تیم، دورتموند قهرمان بوندس لیگا و جام حذفی شد. این اولین جام دوگانه‌ای بود که دورتموند در طول تاریخ توانسته بود بدست آورد.توماس توخل جانشین یورگن کلوپ توانست در فصل ۲۰۱۷-۲۰۱۶ قهرمانی جام حذفی را از آن خود کند.در ۲۲ می ۲۰۱۸، لوسیان فاور به عنوان سرمربی جدید این باشگاه برای فصل ۲۰۱۹-۲۰۱۸ انتخاب شد.
